Pestilential Shadows. Ten tijde van Depths stond deze heel hoog in mijn jaarlijst, dat was in 2011. Datzelfde jaar stond soort- en landgenoot Woods of Desolation met Torn Beyond Reason trouwens op één in mijn lijst. Pestilential Shadows is een afgeleide van het grote Nazxul, een afgeleide waar het er minder vurig en occult aan toe gaat. Melancholische doom en downers verleiden het black metal initiatief vrij vaak, terwijl zowel Scandinavische als Amerikaanse invloeden genoteerd werden in de vele variatie op melodieus vlak.
Op Revenant laat opnieuw horen waarom het de moeite leent om Pestilental Shadows te leren kennen. Op het eerste gehoor denk je een mix van Zweedse meloblack en melancholische Amerikaanse black (USBM) te horen. Dat duurt tot halfweg het eerste nummers, wanneer een bijzonder mistroostige tremolo solo aanvangt, die je niet meer loslaat tot het einde van datzelfde nummer. Pestilential Shadows blijft dus bij zijn leest, en boert op kleinschalige manier verder met zijn authentieke melancholie, instrumentale bezinningsmomenten, aversie jegens progressiviteit en niet al te strakke productiewijze. De vocalen staan iets meer op de voorgrond, vocalen die mij overkomen als ontmoedigd en nonchalant, met een ongedwongen, negatieve charme. Het boeit de band duidelijk niet al te veel hoe dit zal overkomen bij de luisteraar. Men is evenmin bang om onverhuld een realistische koppel gitaren te laten weerklinken in deze emotioneel zwaar verstoorde omgeving. Het – ietwat bombastisch – drumwerk valt onder de noemer “solide”, weliswaar met de nodige bombastische uithalen, als waren het pauken, zo nu en dan. Pestilential Shadows diept de put dus verder uit en put muzikale moed uit de uitputtingsslag genaamd leven, waar pijn een garantie is en in het geval van Pestilential Shadows ook lijden een garantie is. Episch drama à volonté dus, vanuit overtuiging, met heel veel glans. Mede daarmee groeit Revenant aan waarde, want telkens opnieuw word je bevestigd door de zwartgalligheid van Pestilential Shadows.
Een groeiplaat die nergens écht origineel is en berust op zijn authenticiteit en intrinsieke kwaliteit. Zo heb ik het graag. Prima album.
Score:
82/100
Label:
Seance Records, 2021
Tracklisting:
- Procession Of Souls
- Hunter And Reaper
- Twilight Congragation
- The Sword Of Damocles
- Revenant
- Beneath The Dying Stars
Line-up:
- Balam – Keel, Bas
- Somnus – Gitaar
- Basilysk – Drums
- Decay – Gitaar
Links: