Paragon – Law of The Blade
Paragon was opgericht in Duitsland in 1990 door gitarist en songwriter Martin Christian. In dat zelfde jaar hebben ze gelijk hun eerste demo cd “Mealstrom of Decline” uitgebracht, met daar op volgend een aantal live optredens. In 1994 heeft de band een mini-cd “Into The Black”uitgebracht, die gelijk goed werd ontvangen door de Duitse metal pers. Aan het eind van dat jaar had Martin genoeg muziek en song teksten geschreven voor een eerst officieel album genaamd “World of Sin”.
Na de release van dat album, kwamen wat moeilijkere tijden. Doordat de platenmaatschappij failliet ging, werd de cd weinig tot niet gepromoot. Dit zorgde voor een zeer slechte verkoop van het eerste album. Martin besloot daarom in 1996 Paragon een tijdje stil te houden. Na het vormen van een nieuwe line up, ging Paragon in 1997 toch weer de studio in en bracht “Final Command” uit. Later dat jaar, veranderde de groep weer van platenmaatschappij. Na wat rond getoerd te hebben (met wat optredens samen met StormWarrior), en 2 kleine cd’s te hebben uitgebracht begonnen de heren aan “Law of the Blade”.
De tracks:
1. Abducted
2. Palace of Sin
3. Armies of the Tyrant
4. Law of the Blade
5. Across the Wasteland
6. Shadow World
7. Allied Forces
8. Empire Fall
9. The Journey’s end
10. Back to Glory
11. To Hell and Back again
(Bonus track – “Saxon” cover)
Law of The Blade
Het album bestaat uit heerlijke heavy metal met een duistere tint. Wat mij het eerste opvalt, en wat ik zo jammer vind van de meeste duitse metal bands, is dat de stem van de zanger er niet bij past. Hij is wel goed, maar het past niet geheel bij de muziek, die overigens van zeer goede kwaliteit is, alleen laat de productie van de cd soms wat te wensen over.
Het 1e nummer begint met knallende metal, die gelijk inslaat en je de “air guitar” uit de kast doet pakken. Deze muziek is lekker krachtig, en klinkt zeker niet verkeerd. “Armies of the Tyrant” heeft veel weg van een leger opmars en deed me ergens denken aan Grave Digger – Rebellion (The Clans Are Marching). Het verbaasde me dan ook niet, dat ik in de biografie van Paragon las dat de groep samen had getoerd met Grave Digger (Met een extra optreden op Wacken 2001).
“Across the Wasteland” daar en tegen klinkt weer duister en langzaam. Wat later op de cd komen we “The Journey’s end” tegen, een wat ruige balad, die het hele album compleet maakt. Deze verschillen in de muziek geeft toch wel aan, dat de band op meerdere gebieden bezig is. De cd bestaat verder uit gevarieerde heavy / power metal, met veel gitaar solo’s die je niet laten stil zitten. En ik maar afvragen waarom ik zoveel last van mijn nek heb?
Eind dit jaar zal Paragon als voorprogramma meegaan op de toer van Gamma Ray.