Pandora – Alibi Filosofico
AMS Records, 2013
Rock Progressivo Italiano is een subgenre in de progressieve rock. In deze stroming wordt er in het Italiaans gezongen maar de muziek is ook wat meer door klassieke muziek beïnvloed dan traditionele prog. In de jaren ’70 waren bands als Premiata Forneria Marconi, Banco del Mutuo Soccorso en Le Orme de grote namen van deze stroming. Op dit moment is het aantal Italiaanse progressieve rockgroepen verminderd, maar de stroming is nog steeds levendig door bands als Pandora. Dit gezelschap heeft met Alibi Filosofico zijn derde album uitgebracht.
Veelzijdig is het sleutelwoord van deze plaat, Alibi Filosofico gaat werkelijk waar alle kanten op en is daardoor een erg aparte luisterervaring. De openingstrack start met demonische vocalen en een drumsalvo om daarna over te gaan naar progressieve metal die zo van Dream Theater kan zijn met gaandeweg rare vocalen die van links naar rechts gaan in de speakers. De eerste drie nummers zijn relatief toegankelijk, op het instrumentale Né Titolo Né Parole heeft Arjen Lucassen een gastbijdrage en La Risalita is een klassiek pianostuk. Goed gespeeld en lekker rustgevend.
Bij Apollo worden de blikken op oneindig gezet en wordt het echt vaag en avontuurlijk. Het elf minuten durende nummer begint met dromerige saxofoonklanken en steeds meer stemmen zwermen door de muziek. Daarna komt er een werkelijk waar afgrijselijk folky stuk, alsof Focus (wat mij betreft één van de beste Nederlandse bands aller tijden) in een kitscherig fantasyjasje wordt gestopt. Daar word ik niet blij van. Experimenteren is geen probleem, maar hier lijkt wel volledige willekeur plaats te vinden waar de meest tergende keyboardklanken worden ingezet in combinatie met metalgitaren. Daarna komt er een soundscape waarin een gesprek in het Italiaans te horen is waar steeds geluiden in sijpelen. Gelukkig komt er nog een heerlijk stuk waarin David Jackson (Van Der Graaf Generator) met zijn saxofoon zich even helemaal het schompes mag toeteren. Piep- en scheurwerk dat mij ligt als iemand die free jazz waardeert.
Daarna komt Tony Il Matto dat begint als een swingend jazzstuk dat ontzettend lekker klinkt, Jackson krijgt weer flink de ruimte met de saxofoon. Hier wordt er met structuur gewerkt en dat zorgt voor erg goede resultaten. In de slotfase van Alibi Filosofico gaat Pandora weer iets meer terug naar de traditionele en aangename prog. Deze plaat is gemengd en dat is mijn mening ook. Er staan echt ronduit fantastische momenten op deze plaat maar er zijn ook stukken waarbij ik stevig de neiging heb om het schijfje uit de cd-speler te halen en het naar de vergetelheid te sturen. Alibi Filosofico is alleen voor de die-hard progfans bedoeld.
Tracklisting:
- Il Necromante, Khurastos e la Prossima Vittima
- Né Titolo Né Parole
- La Risalita
- Apollo
- Tony Il Matto
- Sempre Con Me
- Alibi Filosofico
Line-up:
- Beppe Colombo – Keyboard
- Corrado Grappeggia – Keyboard, Zang
- Claudio Colombo – Drums, Bas, Gitaar, Keyboard, Fluit
Links: