P.O.D. – Circles

Zo, dat is lang geleden…een nu-metalalbum! Christelijke nu-metal/rap-rock act P.O.D. (Payable On Death) klopt namelijk weer aan. Dit jaar is de act terug in de schappen met een gloednieuw album vol energie, rap, metal en een nieuwe boodschap. Het album Circles verscheen in november dit jaar en Zware Metalen krijgt de kans om hier verslag van te doen.

Voor de lezers die deze tijd niet (bewust) hebben meegemaakt: nu-metal is een subgenre van alternatieve metal met elementen van andere genres zoals hip-hop, alternatieve rock, grunge, funk en industrial. In het jaar 2000 en 2001 kwam deze scene ineens razendsnel op en verscheen de ene na de andere band. Namen als Slipknot, Korn, Limp Bizkit, Godsmack, Deftones, Linkin Park en Disturbed waren razend succesvol gedurende deze periode. In 2005 stierf de interesse in het genre een beetje af en bleef slechts een handvol van de succesvolle bands over. De rest stopte er mee of evolueerde zijn stijl naar wat anders. Een van de bands die door de afgelopen jaren heen een beetje onder de radar vloog, maar nog steeds actief is en trouw aan zijn sound blijft, is het Amerikaanse P.O.D.. Al actief in 1992 werd de band pas echt bekend bij het grote publiek met het succesvolle album Satellite uit 2001. Hits als Alive, Youth Of The Nation en Boom zal dan ook menig metaalhoofd toen ook niet zijn ontgaan.

Wat krijgen wij dan anno 2018 van de heren? Het album Circles laat een mengelmoes horen van rap-rock, metal, een beetje pop, een vleugje reggae en zoals ik het noem een sprankeltje ‘good vibe music’. Vergeleken met eerder werk is het allemaal wat toegankelijker geworden met meer pop-invloeden, zonder de nu-metalroots van toen te vergeten. In nummers als Always Southern California en On The Radio zijn de eigentijdse rockklanken prominent, terwijl in de titeltrack en het nummer Fly Away wat meer reggae-achtige momenten plaatsvinden (welke overigens niet zouden misstaan in de top 40-lijst, volgens mij). Uiteraard zijn er ook hardere tracks te vinden op het album, waaronder de opener, Rockin’ With The Best, Soundboy Killa en Panick Attack. In deze nummers zijn de rapinvloeden ook duidelijk sterker op de voorgrond.

Voor mij is het hoogtepunt het nummer Listening For The Silence. Ik werd gelijk nostalgisch bij het horen van die diepe distortion op de gitaar en de manier waarop Sonny de tekst brengt. Er zit een goede flow in het nummer en het is al met al simpel, maar elegant.

Vooral het refrein blijft hier erg hangen. Zanger Sonny vertelt: “I swear I can hear it so clear. Even though it’s loud inside my head. So I’m silent, silent. My fear is you don’t hear what I hear. Can you make the voices disappear? So I keep listening for the silence.”

Om nou te zeggen dat nu-metal terug is, is wat overdreven. Maar P.O.D. bewijst met Circles dat de band nog steeds mee kan draaien met een eigentijdse variatie van het toen zo bekende genre. Het is catchy, het is toegankelijk, de teksten zijn pakkend en zanger Sonny gooit de raps en de zangstukken er met het grootste gemak uit. Erg ‘Zware Metalen’ is het niet, maar al met al vrij degelijk werk van de Amerikanen.

Score:

75/100

Label:

Mascot Records, 2018

Tracklisting:

  1. Rockin’ With The Best
  2. Always Southern California
  3. Circles
  4. Panic Attack
  5. On The Radio
  6. Fly Away
  7. Listening For The Silence
  8. Dreaming
  9. Domino
  10. Soundboy Killa
  11. Home

Line-up:

  • Sonny Sandoval – Zang
  • Marcos Curiel – Gitaar
  • Traa Daniels – Basgitaar
  • Wuv Bernardo – Drums

Links: