Outergods – A Kingdom Built Upon The Wreckage Of Heaven

Slap fighting. Ben je daar bekend mee? Een één-op-één-wedstrijd waarbij de deelnemers, gescheiden door een tafel, tegenover elkaar staan en elkaar om de beurt met de vlakke hand zo hard mogelijk in het gezicht slaan. Wegduiken of op welke manier dan ook de klap ontwijken is niet toegestaan. En dan net zo lang doorgaan tot iemand opgeeft of het iemand zwart voor de ogen wordt en gestrekt tegen de grond gaat. Ik ken mensen die, als ze de beelden hiervan zien, moeite moeten doen om niet in lachen uit te barsten, maar ik vind het er vooral heel pijnlijk uitzien. Ik kan me geeneens een voorstelling maken van hoe enorm akelig dit moet zijn.

A slap in the face. Het is hoe het debuutalbum A Kingdom Built Upon The Wreckage Of Heaven van het uit Nottingham (ja, die plaats van de volksheld Robin Hood) afkomstige Outergods doorkomt. Het begin van opener Nocturnal Death geeft je nog even het idee dat alles redelijk timide start, tot de band – en dan vooral zanger Sam Strachan  – intens verbeten uithaalt. En eigenlijk is het vanaf dat moment volop uitdelen en incasseren. Strachan gaat voortdurend over zijn huig en brult, krijst en buldert de nummers op een imposante wijze aan elkaar. Zijn kreten en klanken voegen een extra laag nijd toe aan de plaat, een gevoel van walging en rancune, dat perfect bij de muziek aansluit.

Of om maar een andere term uit de thuistaal van de band te gebruiken: take no prisoners! Maling hebben aan wat anderen ervan vinden en zeer gedecideerd, zonder omweg op je doel af. Van je hart geen moordkuil maken, de diepste gevoelens vanuit zijn tenen trekkend (Faceless Entities, Nothing But A Fetid Worm). Op zich niet zo verwonderlijk, aangezien angsten, innerlijke onrust, persoonlijke worstelingen en een onzekere wereld aan de basis liggen van de teksten op dit album. Gevoelens van hopeloosheid, tegenspoed en verdriet sijpelen aan alle kanten door de teksten heen.

De teksten krijgen een muzikale vertaalslag in een huiveringwekkende, turbulente brutaliteit. Schurende deathriffs worden versmolten met bijtende black en verstikkende grindcore, die samen zorgen voor een beklemmende intensiteit. Kronkelige dissonantie, aangrijpende, grimmige riffs en overdonderende drums maken nummers als Faceless Entities, Tangled In The Cogs Of The Nightmare Machine, Nothing But A Fetid Worm en Flesh Prison tot een intense beleving. Als ik een muzikale vergelijking moet maken, komen vooral namen als Full of Hell, Knoll en Trap Them naar boven.


Ondanks de snijdende chaos en de solide compactheid, is er een vooropgezet plan in de muziek terug te horen. Het is echt niet enkel maar rammen en rochelen, uitdelen waar je uitdelen kunt, maar korte momenten van rust (de galopperende start van Tangled In The Cogs Of The Nightmare Machine, het begin van A Kingdom Built Upon The Wreckage Of Heaven) en plotse veranderingen van tempo (Into The Howling Void, de versnelling halverwege in Nothing But A Fetid Worm, Catacombs Of Madness) zorgen voor meer dan voldoende dynamiek om te blijven boeien. Op de helft van het album zorgt het intermezzo-achtige Abandoned At The Centre Of A Celestial Hell voor een kort moment om naar zuurstof te happen. Snel wat vlugzout door het reukorgaan naar binnen rammen om het bewustzijn kunstmatig te verhogen, even de ergste tinteling uit de wangen wrijven en daarmee klaar om de volgende klap te incasseren?

Het album is zeker geen allemansvriend; niet iedereen zal de asymmetrische hoekigheid en lugubere toorn makkelijk weten te verstouwen. Maar kun je dat wel, dan heb je met A Kingdom Built Upon The Wreckage Of Heaven toch echt iets fraais voor handen.

Voor een potje slap fighting ben ik absoluut niet te porren, maar het nietsontziende, brute muzikale geweld op A Kingdom Built Upon The Wreckage Of Heaven laat ik met veel plezier over me heen komen. En jij? Haak je bij de eerste de beste uitgedeelde klap door Outergods al af of blijf je alle rondes fier overeind?

Score:

84/100

Label:

Prosthetic Records, 2023

Tracklisting:

  1. Nocturnal Death
  2. Into The Howling Void
  3. Faceless Entities
  4. Tangled In The Cogs Of The Nightmare Machine
  5. Abandoned At The Centre Of A Celestial Hell
  6. Nothing But A Fetid Worm
  7. Catacombs Of Madness
  8. Flesh Prison
  9. A Kingdom Built Upon The Wreckage Of Heaven

Line-up:

  • Sam Strachan – Vocalen
  • Nathe Sinfield – Gitaar, elektronica
  • Alex LeGrice – Gitaar
  • Dan Oldcorn – Basgitaar
  • Jordan Spencer – Drums

Links: