Québec, Canada. Zowel de band als de platenbaas is afkomstig uit deze regio. Ossuaire lanceert nog geen zes maanden na Premiers Chants het tweede deel van zijn gezangen omtrent de val van het christendom. Het tweede luik heeft als titel Derniers Chants meegekregen. Nu, het eerste luik heb ik niet gehoord, doch dat kan geen kwaad denk ik. Als je boeken leest van een bepaalde schrijver, val je meestal ook midden in de reeks en kan je ook gewoon de reeds verschenen werken gaan opsnorren en gaan lezen.
Dit illustere kwartet ragt vanaf noot één zijn zwartgeblakerde boodschap met scherpte en precisie richting elke luisteraar, wat zijn of haar overtuiging ook is. De muziek, misschien niet erg onlogisch, leunt het beste aan tegen de Franse blackmetalscene. Er wordt monotoon, erg repetitief en zonder achteruit te kijken de ene na de andere messcherpe riff op je losgelaten. De vocalen zijn vettig en gortig. De drum kent weinig variatie, maar is oerdegelijk. Blastbeats worden meesterlijk afgewisseld met opzwepende thrashy basisritmes. Lekker schuiven op die gitaarhals om alzo toch catchy melodieën te vinden. En dat lukt! In minuut vier van L’ombre Du Très-Haute, zit er zo’n geil riedeltje verstopt. Op de akoestische gitaar lukt hen dat ook, maar dat is voor het einde van de plaat.
We bladeren verder in het boek vol duistere gezangen! Het gebruik van de Franse taal geeft toch ook net altijd dat extra. Doorheen heel de plaat, valt dat nu en dan weliswaar subtiel op. De gitaarpartijen doen me erg denken aan Bekhira. Zeker in het acht minuten durende epos Sous L’Autel Des Immaculés valt dit erg op. L’oeil-Sang start eenvoudig met één gitaar op een wijze alsof Mgla besloten heeft een paar meesterlijke riffs naar Canada te sturen. Vervolgens spinnen deze kerels garen om een elf minuten durend nummer mee te breien. Sterk! Ook het laatste nummer is een erg lang, beklijvend werkje geworden waarbij je even de indruk krijgt occult in slaap gewiegd te worden door obscure keyboardpartijen. Gelukkig breekt de spreekwoordelijke hel los rond minuut twee en splijt de onderwereld open middels vlammende blackmetaltongen die je toespreken dat het einde nu wel echt nabij is voor het christendom.
Op naar de platenboer om deel één van het werk van deze figuren te gaan kopen. Zo krijg ik misschien de reeks nog compleet. Sterk werk! All hail Canada!
Score:
85/100
Label:
Sepulchral Productions, 2019
Tracklisting:
- Pestilence Rampante
- À L’ombre Du Très-Haute
- Sous L’Autel Des Immaculés
- Élèvation
- L’oeil-Sang
- Derniers Chants (Un Monde Dépourvu De Dieu)
Line-up:
- Spectre – Basgitaar
- Hérésiarque – Zang
- Charnier – Drums
- Atrocité – Gitaar
Links: