Orpheus Blade – Wolf’s Cry
Pitch Black Records, 2015
Als er een nieuw pakket promo’s per digitale postduif arriveert blader ik eerst altijd even snel door de mappen om te zien wat voor vlees we in de kuip hebben. Bij het zien van de in mijn ogen spuuglelijke hoes van het debuut van Orpheus Blade vrees ik het ergste. Halverwege het tweede nummer heb ik echter al spijt van mijn eigen gedachten. Wolf’s Cry blijkt in muzikaal opzicht niets minder dan een meesterwerk te zijn.
Een stuk mooier dan de albumhoes is zangeres en muzikaal meesterbrein Adi Bitran. Op de site van haar geesteskind Orpheus Blade staat een uitgebreide samenvatting van het op Wolf’s Cry vertelde verhaal over weerwolven en hun dagelijkse beslommeringen. De verklanking van het verhaal wordt uitgevoerd door mevrouw Bitran zelf, bijgestaan door muzikale veelvraat Henning Basse, die op dit album zijn beste prestatie tot nu toe levert. Het duo zingt/gromt/fluistert/schreeuwt zich op bijzonder kunstige wijze een weg door dit ruim een uur durende wolven-epos, begeleid door een band die niet enkel muziek speelt om het vocale tweespan te ondersteunen in hun vertelling, maar die ook juist de factor is die Wolf’s Cry zo interessant maakt. De instrumentatie laat zich het best omschrijven door een combinatie van de namen Symphony X, Kamelot en Cradle of Filth ten tijde van Nymphetamine, en is origineel, spannend, bij vlagen gevoelig, vaak wat creepy en wat betreft sfeer non-stop overtuigend. Bovendien staan er dusdanig gelaagde, technische passages op Wolf’s Cry dat de nummers bij elke luisterbeurt weer nieuwe geheimen prijsgeven.
De mix op Wolf’s Cry maakt bijzonder geslaagde wisselingen tussen zware technische metal en lichtere keyboardstukken, aangevuld met sfeergeluiden en een enkele gesproken passage. Orpheus Blade schotelt je hier geen album voor wat je zachtjes aan zet als achtergrondmetaaltje. Neen, dit is een ware metal opera die je vanaf opener Shadows Still bij de strot pakt en je na afsluiter Shapeshifter in een rechte lijn terug naar je stereo stuurt om nog eens op play te drukken. Er kunnen nog vele woorden aan vuil gemaakt worden, maar ik kan eigenlijk maar één conclusie trekken: Dit is gewoon HEEL ERG GOED!
Tracklisting:
- Shadows Still
- The Finest Art of Feeding
- The Becoming
- Under Dying Stars
- In Sickness and in Hell
- The Death of All Morrows
- Dismissal
- In Terms of Twilight
- Because He’s Made of Flesh
- For Each Man Kills
- Chronicles
- The Man Who Cried Wolf
- Shapeshifter
Line-up:
- Adi Bitran – Vocalen
- Henning Basse – Vocalen
- Gal Ben Haim – Gitaar
- Shaked Furman – Drums
- Edi Lemishov – Bas
Links: