Orphaned Land – Unsung Prophets & Dead Messiahs

Geschreven door op 27-01-2018 om 17:52.

Ik beet de voorbije jaren de tanden een beetje stuk op het materiaal van Orphaned Land, de grote band uit het oosten die me ooit uit mijn sokken kon blazen met een prachtig werk als The Never Ending Way of ORwarriOR. Ik weet nog steeds niet goed wat ik van de samenwerking moet vinden met Amaseffer. Het begon allemaal wel enórm spiritueel en uitgehold te klinken. De nieuwste plaat van dit gezelschap uit het Midden-Oosten ligt uiteindelijk dan toch in de rekken, vijf jaar na All is One, en de band herstelt het vertrouwen opnieuw.

Uiteraard rijmt het niet meer met Orphaned Land pakweg tien jaar geleden. Het vertrek van Yossi Sassi heeft toch wat aan het progressieve karakter van deze band veranderd. Nog steeds heersen de oosterse symfonieën, maar het is allemaal wat minder technisch gebracht. Ooit werd gezegd dat dit de Opeth uit het oosten was, maar anno 2018 is het duidelijk dat die vergelijking alsmaar minder opgaat. Dat is niet meteen een minpunt, maar het betekent wel dat de symfonische golf en gevoelige insteek van All is One ook te vinden is op dit nieuwe werk. Deze band kan verdraaid prachtige, warme stukken schrijven die ook prachtig klinken met de zanglijn van Kobi Fahri. All Knowing Eye is een pareltje op dit vlak, maar ook de symfonische warmte van Like Orpheus past in dat straatje. De samenwerking met Hansi Kürsch verraadt het al: Orphaned Land leunt vandaag bij momenten veel sterker aan bij bands als Blind Guardian dan bij Opeth.

Toch klinkt Unsung Prophets & Dead Messiahs niet flauw, wat ik hier en daar van de voorganger All is One wel vond. De titel van de plaat geeft al een vermoeden, maar de lyrics en de vrijgegeven stevige track We Do Not Resist bevestigen het: Orphaned Land lijkt kwaad te zijn en draagt die energie ook over. Niet op overdreven donkere wijze, dat zou de paradox met de referenties aan de komst van het licht in de teksten iets te groot maken, maar met pittige opflakkeringen en vocaal geweld. De laatste track Only The Dead Have Seen The End of The War wil op dat vlak zelfs nog een schepje toevoegen alvorens de epiloog aanvat.

Zoals aangegeven ben ik terug overtuigd van Orphaned Land. Dit is een plaatje dat moet groeien, met een stijl en boodschap die even moet bezinken, maar de wereld heeft deze band gewoon nodig. Enerzijds om aan de alarmbel te trekken en culturen te verenigen tegen haat, maar anderzijds ook gewoon omdat deze stijl erg eigen blijft en op unieke manier het westen met het oosten mengt. Ongetwijfeld komt deze boodschap ook binnen bij de fans van het symfonische proggenre aan de hand van dit nieuwe werk.

Score:

88/100

Label:

Century Media, 2018

Tracklisting:

  1. The Cave
  2. We Do Not Resist
  3. In Propaganda
  4. All Knowing Eye
  5. Yedidi
  6. Chains Fall To Gravity
  7. Like Orpheus
  8. Poets of Prophetic Messianism
  9. Left Behind
  10. My Brother’s Keeper
  11. Take My Hand
  12. Only The Dead Have Seen The End of The War
  13. The Manifest – Epilogue

Line-up:

  • Uri Zelcha – Bas
  • Kobi Farhi – Zang
  • Matan Shmuely – Drums, percussie
  • Chen Balbus – Gitaar
  • Idan Amsalem – Gitaar, bouzouki

Links: