Orm – Ir

Deense degelijkheid, wat is dat? Nou, het kan een verwijzing zijn naar het voetbalspel van dit land, of naar de kwalitatief goede producten. In mijn wereld hebben we het over muziek, natuurlijk. Het Deense (duh) Orm brengt zijn tweede studioalbum uit, getiteld Ir. Epische, melodische black metal is het genrelabel dat de band mee krijgt van het publiek en in mijn woordenboek is episch en melodisch (bijna) altijd goed. Maar valt deze plaat dan ook onder Deense degelijkheid?

Bij aanvang van dit album dacht ik: hè? Maar twee nummers? Is dit dan niet gewoon een EP? Inderdaad, normaal valt een release met twee nummers onder deze noemer, mits binnen de gebruikelijke lengte van vijftien tot 35 minuten. Maar met een speelduur van 47 minuten hebben wij het hier wel degelijk over een album. Dit vertaalt zich dan weer in een gemiddelde speellengte van een ruime 23 minuten per nummer. Interessant, boeiend… nu de muziek zelf!

Bovenstaande is een extract van het eerste nummer, Klippens Lyse Hal, en geeft een aardig beeld van die track. Een track die intrigeert, de luisteraar meesleept in een achtbaan van gemoedstoestanden en overal een verpletterende indruk maakt. Het is een ijzersterke compositie met een goede balans tussen de hardere en zachte stukken, heerlijk rauw gitaarwerk, brute ijzige vocalen en zo af en toe wat kalmte dankzij een aantal prachtige akoestische gitaarlijnen. Atmosferisch is absoluut een woord dat bovenstaande goed samenvat.

Tja, en dan krijg je de track Bær Solen Ud… Waar het eerste nummer al alle verwachtingen oversteeg, gooit nummer twee daar nog even een schepje bovenop. Kalmpjes begint het getokkel van een prachtige akoestische gitaarlijn, met een vleugje echo en reverb, en al gauw zijn de zorgen van de dag even vergeten. Een oase van rust komt over mij heen en de volumeknop staat volop open om dit optimaal binnen te laten komen. Helemaal opgaand in deze extase, vergeet ik even dat het volume op standje oorverdovend staat. Zo knalt er na drie minuten een enkele kickdrum, een hit op de snaredrum en een aanslag op de gitaren met bruut geweld door de speakers heen. Ik val nog net niet van mijn stoel en met een hartslag van 280 “beats per minute” (figuurlijk gesproken natuurlijk, anders was ik allang het hoekje om) draai ik gauw het volume wat terug. Na een goede vier minuten is het dan weer tijd voor grauwe, rauwe en ijzige black metal van een zeer degelijk niveau. De overige twintig minuten lang wisselt de sfeer tussen black, melancholisch, akoestisch en atmosferisch. Het is zelfs spijtig als de laatste gitaaraanslagen langzaam in volume afnemen en de track tot een einde komt.

Godnondeju, wat een donders goede plaat! Zelfs na twaalf keer afspelen grijpt het album Ir van Orm mij nog steeds en het laat me pas los als de volle 47 minuten om zijn. Eerlijk gezegd kan ik geen kwaad woord bedenken over deze release en stijgt de plaat gelijk naar de top tien in mijn jaarlijst. En o ja, die Deense degelijkheid waar ik het eerder over had? Nou wat mij betreft kan de Deense degelijkheid nog wel het een en ander leren van de kwaliteit van dit album!

Stel je nu toch eens voor: je hebt deze plaat gekocht, luistert deze via de koptelefoon af aangesloten op de cassetterecorder (want ja, trve kvlt), en je waagt je aan een wandeling door de natuur. Door de bossen en over heuvels, langs de rivieren en verlaten, stille gebieden. Meer ontspannen dan dat kan haast niet, toch? Maar pas op, je raakt al gauw verdwaald in een bepaalde atmosferische extase en daarmee mogelijk ook in het echt. Een laatste noot voor de band: Mange tak for dette fantastiske album, Orm! (bedankt voor dit fantastische album, Orm! – red.)

Score:

89/100

Label:

Indisciplinarian, 2019

Tracklisting:

  1. Klippens Lyse Hal
  2. Bær Solen Ud

Line-up:

  • Simon – Zang, gitaar
  • Theis – Zang, gitaar
  • Troels – Basgitaar
  • Adam – Drums

Links: