Ordog – Life Is Too Short For Learning To Live
Violent Journey Records, 2008
Doom is een genre dat niet overloopt van bekende namen. Toch lijkt het genre al een tijdje in een opwaartse beweging te zitten, en dan breidt een genre zich makkelijker uit in aantal bands. Ordog is er zo één. Vanuit Finland vertellen ze ons dat we onze negativiteit moeten vastgrijpen en aanvaarden. Kijken of ze dat lukt.
Life Is Too Short For Learning To Live is languitgestrekt en minimalistisch in zijn aantal aanslagen. Sommigen benoemen dit als funeral doom, maar dat vind ik niet helemaal terecht. Het album bevat vele passages met keys en sfeergerichte electronica.
In vergelijking met het vorige album is de grunt weggevallen en vervangen door klaagverhalen die er niet altijd in slagen om een doomsfeer te behouden maar meer neigen naar typische funeral metal, trager dan traag. Dankzij de basgitaartonen vallen de nummers niet uit elkaar, en blijft het wat bekrompen gedurende de verdomd lange nummers. Het grootste deel van de cd bestaat uit zogenaamde ambient-soundscapes, mooi voor op de achtergrond, meer niet.
Veel doffe ellende op dit album, en dat is maar goed ook. Toch kan het mij vooral vocaal niet bekoren. De dromerigheid is leuk, en niet vanzelfsprekend. Om te spreken van een nieuwe ster, dat gaat me te ver.
Tracklisting:
- Death’s Cold Embrace
- Live fast, Die slow
- Drown In Yourself
- Chapelle Ardente
- Learning To Live
- Pokol
- Innocence
Line-up:
- Aleksi Martikainen – Vocals
- Valtteri Isometsä – Guitar, Drums
- Jussi Harju – Keyboards
- Kimmo Huhtala – Bass
Links: