Tweede album van het Finse Ondfødt, een band die ik van haar noch pluimen kende. De band begon met het maken van black metal in 2013 en sindsdien verschenen een EP en een langspeler. Een korte rit langs het virtuele landschap leert me dat die albums vrij goed ontvangen werden. Dödsrikets kallelse is mijn kennismaking met de band.
Meteen valt op dat deze heren black brengen met elementen waar ze zelf duidelijk liefhebber van zijn. Jaren negentig black met Zweedse invloeden (regelmatig passeren Dissection-gitaarlijnen), Noorse songsamenstellingen (Gorgoroth) en Finse blackthrashguurheid (Barathrum en aanverwanten). De nummers variëren onderling net genoeg, zonder dat er aan herkenbaarheid ingeboet wordt. De Finse taal leent zich opnieuw prima voor de duivelsaanbiddingen die de heren ten berde brengen, het lijken wel duivelsaanbiedingen in deze soldenperiode.
Persoonlijk hou ik het meest van de blastfestivalnummers zoals Nerdreji i mörkri (geen idee wat het betekent, Google Translate laat me in de steek), ook al is het niet overal extreem strak. Dat laatste is namelijk bevorderlijk voor de geloofwaardigheid en tegenwoordig zelfs een positief aspect ten opzichte van de overmacht aan digitale droefnis die we soms te verwerken krijgen. De midtempo stampers op dit Dödsrikets kallelse zullen het vooral bij de liefhebbers van Carpathian Forest erg goed doen, bij mij net iets minder. Al bij al een degelijke blackmetalplaat, zonder twijfel, mijn eerste van 2019.
Score:
79/100
Label:
Immortal Frost Productions, 2019
Tracklisting:
- Intro
- Den sanna
- Fri från slaveri
- Tidin e komi
- No ere jo Satan
- Nerdreji i mörkri
- Den sista färden
- Födömd i evihejt
- Midnatt
- Dödens dröm
- Kun minä kuolen (Hämys cover)
Line-up:
- Owe Inborr – Drums, Bas, Keel
- Juuso Englund – Gitaar
- P. Kerbs – Gitaar
Links: