Het is niet allemaal rozengeur en maneschijn… Soms start de dag mooi, intens en loopt alles, organisatorisch in je hoofd, op wieltjes. Nu en dan gebeurt er toch iets waardoor alles naar de gallemiezen gaat. Je humeur is dan op de eerste plaats het slachtoffer en de organisatie plots ver zoek. Het kan ook voorvallen dat wanneer je een cdvasthebt en beluistert dat je denkt, dit wordt een ongelooflijke knaller! De band in kwestie ramt de ene na de andere monsterriff uit de boxen en je lijkt vertrokken voor een nieuwe aanmelding voor de jaarlijst. Nu, schijn bedriegt soms. In het geval van de nieuwe On Thorns I Lay, zowat de grootvaders van de Griekse melodische doom/death metal, dacht ik in dezelfde trant.
Nieuwe plaat Threnos wordt geweldig op gang gebracht met The Song Of Sirens. Wat voor een geweldige riffs worden je in dit nummer naar de kop gesmeten! Hoe smerig, diep en toch lekker is hier de grunt. Hoe knotterend en ronkend is hier de bas. Simpel, eenvoudig maar sturend die drum. Heerlijk! En dan die break, een piano gedeelte. Man, man wat een gevoel ligt hierin verstopt. Ook in de gitaarsolo die erover uitgesmeerd wordt. Hoe meesterlijk komen ze dan uit die break met weer een magistrale melodielijn en dito grunt. Ook het tweede nummer Ouranio Deos maakt met zijn eerste riffs en thema’s behoorlijk wat indruk, hier valt ook op dat de bas hier en daar zijn eigen weg vindt, netjes! Typisch Grieks, heerlijk, melodie, agressie, ingehouden venijn dit alles hoor je ook in het daaropvolgende Cosmic Silence. Zou het dan nog kunnen mislopen? Jawel hoor…
Soms is het gewoon niet verstandig om alle goede nummers van voor op je cd te zetten. Dan zakt de hele hoop als een pudding in elkaar en dat is wat er gebeurt vanaf Erynies. Het wordt vanaf daar ook gewoon saai. De riffs zijn te eenvoudig, de melodielijnen zijn te simpel, de grunts krijgen de boel niet op gang. De zingende gitaarlijn in het begin van Odysseia lijkt de plaat weer wat te kunnen redden, maar het vervolg is er echter niet helemaal naar. Jammer, want deze kerels kunnen het, ze kunnen erg goede nummers maken.
En zo duikelt deze plaat van het dak van de Eiffeltoren naar het gelijkvloers van een eenvoudige huurwoning, net niet naar de kelder van een groezelige appartementsblok. Daarvoor zijn de eerste drie nummers gewoon te goed, hoe jammer.
Score:
65/100
Label:
Lifeforce records, 2020
Tracklisting:
- The Song Of Sirens
- Ouranio Deos
- Cosmic Silence
- Erynies
- Misos
- Threnos
- Odysseia
Line-up:
- Antony – keyboards
- Stefanos – zang
- Chris – gitaar
- Stelios – drum
- Akis – gitaar
- Jim – bas
Links: