Omnium Gatherum – Slasher

Geschreven door op 01-06-2023 om 18:50.

Hoeveel mensen zijn er wel niet die het niet houden bij het eten van drie hoofdmaaltijden, maar volop genieten van een snack? Gelet op het feit dat er hele industrieën handenvol geld mee verdienen en de schappen in de supermarkten ermee vol liggen, moet het gaan om enorm veel mensen. Dan is het toch vast ook geen probleem als een band eens met een tussendoortje op de proppen komt? Nee, in het geval van het Finse Omnium Gatherum geen crackers, koekjes of toffees waarop de naam van de band staat, maar Slasher: een EP. ‘We’ll serve you a snack in between album cycles – it’s called Slasher’, zegt gitarist Markus Vanhala erover.

Helemaal niets mis met een snack, maar mag het er dan wel eentje zijn die echt smaakvol is? Vanwaar die opmerking? Het meest recente album van Omnium Gatherum – Origin uit 2021 – was weliswaar nog steeds kenmerkend voor de Finse band, maar daarop klonk het gezelschap meer gepolijst en een stuk ingetogener. Flauw? Gezapig? Het laatste waar ik dan ook nu op zit te wachten is een zoutloze hap.

Slasher bestaat uit twee gedeeltes: op de eerste twee nummers van de EP, Slasher en Maniac, presenteert de band de nieuwe gitarist Nick Cordle, die zich bij het vijftal aansloot na het uitkomen van Origin. De laatste twee composities, Sacred en Lovelorn, zijn nummers die al opgenomen zijn tijdens sessies van het vorige album.

De angst voor een zoutloos tussendoortje wordt vrij snel weggenomen door openingsnummer Slasher. Het herbergt alle kenmerken die de aanstekelijkheid van Omnium Gatherum typeren: prachtige gitaarmelodieën, bedwelmende keyboards, een vlot tempo, een felle, opgewekte gitaarsolo, een episch geluid en de diepe grunt van zanger Pelkonen.

Meest verrassend aanwezige op de EP is een cover van het nummer Maniac. Het origineel is opgenomen door Michael Sembello en werd speciaal geschreven voor de film Flashdance uit 1983. De film behelst het verhaal van de 18-jarige Alex, overdag een lasser en ‘s nachts danseres, wier droom het is om ooit geaccepteerd te worden op een gerenommeerde dansschool. Met de overige details over de film zal ik je niet vermoeien, maar het mag wellicht op voorhand duidelijk zijn dat dit niet een nummer is dat je van Omnium Gatherum verwacht. In dat kader is het ook zeker interessant de video van dit nummer te bekijken. En let dan vooral op het gezicht van zanger Jukka Pelkonen, als hij na 21 seconden in beeld komt. De glimlach die op het gezicht verschijnt, de twinkeling in zijn ogen… Alsof hij zeggen wil: ‘Deze zagen jullie niet aankomen hè?’ Hoewel de band in zijn uitvoering trouw blijft aan het origineel, weet het zestal het nummer toch een geheel eigen, typisch Omnium Gatherum-karakter mee te geven. Of moet je wellicht zeggen dat het nummer die elementen al jaren in zich had en de band dit simpelweg fraai tot uiting heeft gebracht?

Sacred en Lovelorn waren oorspronkelijk bedoeld om als digitale singles uitgebracht te worden. Opgenomen in de sessies rondom Origin, hebben ze hebben het album uiteindelijk niet gehaald. En het moet gezegd; dat is – zeker in het geval van Sacred – een gemis. Zeer aanstekelijke, harmonieuze melodielijnen op de gitaar en het keyboard brengen een opgewektheid tevoorschijn, die ervoor zorgt dat het nummer zich vrij rap in je oor zal nestelen. Zo hoor ik Omnium Gatherum graag. Lovelorn kent daarentegen een wat progressiever randje en een wat ingetogener karakter. Het nummer is, ondanks de melodieuze gitaarlijn die er doorheen danst, wat bedaarder. Dit heeft onder andere van doen met Pelkonen, die een gedeelte van de vocale lijnen wat donkerder en lomer aanzet. Het wat meer spelen met de dynamiek en met het aanbrengen van opgewekte, melodieuze lijnen op de gitaar en een weelderig keyboard op de achtergrond levert het nergens in aan opgetogenheid of charme, al was wat meer pit zeker welkom geweest.

Het is fijn om te merken dat aanstekelijkheid nog steeds hoog in het vaandel staat bij Omnium Gatherum. Na Origin was ik even bang dat ze hier (te) veel op ingeleverd hadden, maar dit Slasher laat het tegendeel horen. Oh, wat houd ik op zijn tijd toch van een snack.

Label:

Century Media Records, 2023

Tracklisting:

  1. Slasher
  2. Maniac (cover)
  3. Sacred
  4. Lovelorn

Line-up:

  • Jukka Pelkonen – Vocalen
  • Markus Vanhala – Gitaar, harmonieuze vocalen
  • Nick Cordle – Gitaar
  • Aapo Koivisto – Keyboards
  • Mikko Kivistö – Basgitaar, harmonieuze vocalen
  • Atte Pesonen – Drums

Links: