Olethrio Rigma – Kill all the Children, Murderers

Olethrio Rigma – Kill all the Children, Murderers

Ok, je komt uit Griekenland, en je bent daar trots op, das mooi, das prima.
Maar ga dan niet je hele cd-hoes volschrijven in het griekse schrift! Zo kan een
simpele Nederlandse recensist toch niet begrijpen wat je bedoelt met je muziek?
En dan ook nog eens niks van ene website of iets dergelijks hebben waar ik wat
extra info kan vinden (of afbeeldingen van deze band..)

Olethrio Rigma is dus een Griekse metalcore band ontstaan door de
samenvoeging van de twee punk/hardcore bands Rigma en Olethros. Beide bands
schijnen vanaf het begin van de negentiger jaren redelijk succes te hebben gehad
in Griekenland. Sinds 1996 heeft deze band vier cd’s uit gebracht, te weten "Olethrio
Rigma" in 1996, "Fight for the Innocent" in 1998, "M.G.D."
in 2000 en dan nog net voordat 2002 is afgelopen het nieuwste album "Kill the
Children, Murderers".

De muziek valt te omschrijven als mid-tempo metalcore, met een wat doomy
ondertoon erin. Wat me met name opvalt is dat de nummers vrij lang zijn voor
metalcore, tussen de 4 en 9 minuten. De cd begint met een instrumentaal intro,
wat voor metalcore ook best ongewoon is.

De band bestaat uit de volgende mensen:

  • Nikos – vocals/guitars
  • Emi – vocals/guitars
  • Bill – drums/backing vocals
  • Panayiotis – bass/backing vocals.

Er zit een erg depressief gevoel in de muziek (alhoewel aan de enkele engelse
teksten de muziek toch hoofdzakelijk politiek getint is), wat met name komt door
de nogal dokere gitaarriffs, de enorme echo op de zang van zangeres/gitariste
Emi en de toetspartijen die redelijk vaak  te horen zijn. Zanger/gitarist
Nikos zorgt met zijn gortdroge grunt/brul voor weer een wat harder randje. Met
name in één van de enkele engelse nummers "I Hate the Nation" komt de
hardcore/punk zijde omhoog en wordt er wat meer simpel gebeukt.

Samenvattend kan ik dus zeggend dat dit een cd is voor de metalcore/punk
liefhebbers is, maar dan voor de wat donkere dagen. En van hun label
Black Lotus had ik toch op zijn
minst verwacht dat er op hun website wat informatie was te vinden en wat foto’s
en cd-frontjes, maar helaas …. vandaar dat deze recensie zonder beeldvulling
gepaard gaat.