Officium Triste – Reason

Officium Triste – Reason
Displeased Records, 2004

Na drie jaar is er dan eindelijk de opvolger van de klassieker The Pathway,
en de vaandeldragers van de Nederlandse doom hebben die drie jaar gebruikt om
een vijf nummers tellend, ruim veertig minuten durend epos te maken die zeker
een plaatsje zal krijgen in de hall of fame van de Nederlandse Doom.

Officium Triste- Reason

Dat Officium Triste zijn stijl deels vasthoudt blijkt al bij het
begin van In Pouring Rain, geen lange intro’s, maar meteen gaat de band
naar de kern van de muziek. Tevens valt in dit eerste nummer op dat de productie
vele malen beter is dan de productie van The Pathway, maar ik moet wel
zeggen dat de productie nog niet van die mate is dat het album in de buurt van
een live optreden van Officium Triste komt.

Als de cd vordert valt op dat er toch veranderingen in de muziek
van Officium Triste zijn geslopen, zo is het gemiddelde tempo wat lager dan op
The Pathway en de keyboards zijn wat zwaarder. Het geheel is wat
slepender en donkerder geworden, Officium Triste is een kleine stap richting de
funeral doom gegaan. Niet volledig echter, aangezien er nog voldoende stukken
zijn met een wat hoger tempo. Dat zanger Pim alleen nog maar grunt en niet meer
clean zingt, draagt ook bij aan de zwaardere sfeer op het album, de zang had van
wat voller in de mix gemogen, live komt Pim’s grunt niet zo vlak bij mij over.

Passend bij de veranderingen is de langere duur van de nummers,
bij de tragere muziek is een nummer van rond de vijf minuten gewoonweg niet af,
op Reason ligt het gemiddelde zo rond de 8 minuten met als uitschieter
het tien en halve minuut durende The Sun Doesn’t Shine Anymore. Wat
overigens een fantastisch nummer is.

Wat gebleven is zijn de rustpunten in de nummers, stukken waar
het tempo omlaag gaat, soms enkele instrumenten tijdelijk stil zijn, en waar de
toetsenpartijen even de hoofdtoon voeren (denk hierbij aan bijvoorbeeld het
laatste stuk van Pathway (of Broken Glass) van The Pathway. Ook
een constante factor zijn de teksten van Officium Triste, die blijven dichtbij
de essentie van doom, treurnis en droevigheid. Men mag het van mij part cliché
noemen, zo lang men daar maar geen kwaliteitsverlies aan koppelt.

Het nieuwe Officium Triste album is een absolute aanrader voor
de doomfanaat, het album luistert lekker weg, maar is niet na één of twee keer
luisteren uitgewerkt. Op 28 mei ligt ie in de winkels, maar naar het schijnt is
hij nu al te koop via Displeased.

Tracklist:

  1. In Pouring Rain

  2. The Silent Witness

  3. This Inner Twist

  4. The Sun Doesn’t Shine Anymore

  5. A Flower in Decay

Line-up:

  • Martin – drums, synths, backing vocals

  • Johan – gitaar

  • Pim – zang

  • Gerard – gitaar

  • Lawrence – bass

Links: