Of Darkness – Missa Tridentina

Geschreven door op 16-08-2023 om 23:15.

Spanjaarden met een drang naar experimentele funeral doom metal. Een niche binnen een niche op het gebied van de muzikale voorkeur. Een drietal heren met speelervaring in de niet bepaald onbekende bands Teitanblood, Balmog en Graveyard. Dat gezegd hebbende dienen we Of Darkness als een op zichzelf staande entiteit te beschouwen, aldus de promo. Nou dat doen we dan maar, in de hoop dat dit beestje een naam mag hebben. Het debuutalbum met de vrij lijfelijke titel Tribute to Krzysztof Penderecki – Passio et Mors Domini Nostri Jesu Christi Secundum Lucam uit 2015 is onbesproken gebleven op Zware Metalen. We richten ons dus nu op nummer twee in de band’s niet al te uitgebreide discografie.

Missa Tridentina laat zich beluisteren als een funeral doomalbum, maar wel eentje met wat aparte invalshoeken. Ik benoem de op Gregoriaans lijkende gezangen, afgezet tegen een monsterlijke putgrunt, vocale uitingen van wanhoop, esoterische voordrachten, gedeclameerde verse. Op de achtergrond dreunend en scherpzinnig gitaarspel, waarbij de gitaar het zo nu en dan flink moet ontgelden, althans zo lijkt dat dan toch (Dies Irae). De sfeerzetting laat zich het best omschrijven als spookachtige muziek in een poel van duisternis. Maar de vocalen zorgen ook voor een wat meer, haast beladen vorm van empathie. De vraag is of dat dit echt gemeend is, of juist hoort bij de intense kwellerij die dit soort muziek intrinsiek voortduwt. De wervelkolk aan slopende en dissonante gitaarriffs tijdens Deus Qui Umanae Substantiae zal voor de één een nachtmerrie zijn om aan te horen, voor de ander een ultiem genot. Het is duidelijk dat uw redacteur van dienst zich bij de laatste categorie aansluit.

 
Kortom ik ben wel te porren voor dit soort extreem naargeestige muziek, die dankzij het toevoegen van een scala aan geflipte effecten nergens gaat vervelen. Het geram (!!) op een piano in de beginfase van Eis Requiem, Eis Requiem Sempiternam, is hoogstens wat verwarrend, maar wanneer u zich mee laat slepen, maakt de verwarring al snel plaats voor verwondering. De drukkende zware atmosfeer, de onbehaaglijkheid door het etaleren van een disbalans waarbij dissonantie en vreemde ritmes centraal staan, de gruwelijke vocalen die telkens repetitief naar voren komen, Missa Tridentina heeft het allemaal in huis.

Dat gezegd hebbende dient u zich te realiseren dat dit niet de meest voor de hand liggende funeral manifestatie is. Ik schat zo in dat er nog wat meer ruimdenkendheid nodig is om dit op waarde te kunnen schatten. Maar met tweeënveertig minuten kan men zich hier geen buil aan vallen. Probeer het gerust eens zou ik zeggen. Het hier toegevoegde tweede nummer Requiem Aeternam waarop de schitterende albumhoes te zien is geeft in ieder geval een aardige indruk.

Score:

80/100

Label:

Personal Records, 2023

Tracklisting:

  1. Adjutorium Nostrum in Nomine Domini
  2. Requiem Aeternam
  3. Dies Irae
  4. Deus Qui Umanae Substantiae
  5. Eis Requiem, Eis Requiem Sempiternam
  6. Requiescant In Pace
  7. Ite Missa Est

Line-up:

  • Javi – Drums, gitaren, bas, orkestratie
  • Julkarn – Vocalen, orkestratie
  • Carlos – Orkestratie, synthesizer

Links: