Dat het een Frans blackmetalalbum was, dat kon je voorspellen. De naam van de band en het Antaeus-achtige artwork verklapten het volledig. Deze anoniem opererende Fransen brengen voor de tweede keer een album uit via Goathorned Productions. Wie het label kent, weet wat te verwachten.
Gash’khalah staat bol van de occulte black, die constant dreigt en een hoge dosis agressie en brutaliteit bevat. Dissonant en vaak mid-tempo, gespekt met doom-/death-elementen en resulterend in iets wat als orthodox black metal omschreven wordt. Hier en daar een chaotische Blut Aus Nord-zweem en een dito industriële afwerking, goed voor een bedwelmend album. Dat neemt niet weg dat je echt wel fan moet zijn van de geluidsafstelling, want de mix van atmosferische, orthodoxe black en Aosoth-achtige mid-tempo hypnose, met een ouderwetse minimalistische/industriële Antaeus-afwerking (het zou me niet verbazen als hier Antaeus-leden achter zitten trouwens), zal voor een pak mensen net iets te irritant zijn om lang vol te houden. Ik hink zelf ook op twee gedachten en dat maakt dat ik niet eenzijdig positief kan zijn tijdens de eindbeoordeling. De zucht naar sfeer is groter dan de aflevering van occulte goederen, maar dat is tegenwoordig wel vaker een feit.
Score:
77/100
Label:
Goathorned Productions, 2017
Tracklisting:
- The Chasm of the Cross
- Daemon Est Deus Inversus
- Orders of the Most-High
- Koakh Harsani
- Annunciation
- Black Temple Consecration
- Fall of the Idols
- Seven Cups of Divine Outrage
Line-up:
- Onbekend
Links: