Northlane – Alien

Alien is een gedrocht van een plaat. Een Hydra van Lerna waarvan elk hoofd een kitscherige nü-metalinvloed voorstelt. Er zijn lichtpunten, maar over het algemeen draait Northlane de pet naar achter en hangt de portemonnee aan een metalen ketting. Zo is er een enorme influx aan elektronica en alles is dusdanig bewerkt om elektronisch over te komen, ook de zang en de drums. 4D Bijvoorbeeld, is doorspekt met een fout jaren 90 synthesizer geluid (Milk Inc. iemand?) en dat vloekt met alles. De gitaren spelen enkel op de twee dikste snaren en zijn veel minder interessant dan op voorgaande platen. Ook heeft een geforceerde dansbaarheid zich opgedrongen op de plaat en dat werkt gewoonweg niet. Zet Eclipse maar eens op, een absolute drol van een nummer. Ook de eerste noten van Details Matter klinken alsof ze letterlijk uit het kleinste kamertje komen. Alien stinkt.

Northlane had nochtans mijn interesse gewekt met Node en Mesmer, twee degelijke modernere platen, maar gooit met deze vierde langspeler bijna alles overboord. Trendgevoelig noem ik dat. Van stijl wisselen legt ook de beperkingen van de bandleden bloot. De screams van Marcus Bridge waren altijd al met te veel lucht gebracht en dat wordt hier enkel uitvergroot. Dat wordt pijnlijk in de breakdown van Details Matter en Talking Heads. Bloodline is extreem clichématig, maar behoort tot het betere werk op Alien. Verder is Rift nog een opsteker. Marcus klinkt hier bijna als Chester Bennington en het nummer zou een late Linkin Park-ballade met een lichte drum ’n bass ondertoon kunnen zijn. Ook al zijn beide nummers kwalitatief beter dan de rest van de plaat, doen ze me nog met de handen in het haar zitten. Alien is bizar en vervreemd. Het heeft me veel luisterbeurten gekost om deze plaat te doorpriemen, maar ik kan het echt niet appreciëren. Het klinkt als veel drukdoenerij, maar bevat weinig inhoud. Alles is zo versimpeld tegenover vroeger werk en geforceerd dansbaar gemaakt. Alsof de band een plastic masker opgezet heeft. Waar vroeger materiaal inging op de rol van Edward Snowden als klokkenluider draait het nu om imago en stoer doen. Misschien valt Alien bij een jonger publiek wel in goede aarde, maar deze 27-jarige voelt zich hier te oud voor. Slik.

Score:

40/100

Label:

Entertainment One/Good Fight Music, 2019

Tracklisting:

  1. Details matter
  2. Bloodline
  3. 4D
  4. Talking Heads
  5. Freefall
  6. Jinn
  7. Eclipse
  8. Rift
  9. Paradigm
  10. Vultures
  11. Sleepless

Line-up:

  • Jonathan Deiley – gitaar
  • Marcus Bridge – zang
  • Nick Pettersen – percussie
  • Josh Smith – gitaar
  • Brendon Padjasek – bas

Links:

Northlane Facebook