No Kings Allowed – Dethroned

Geschreven door op 15-07-2024 om 15:44.

Hebben bands of muzikanten die zichzelf onherkenbaar maken doormiddel van maskers een streepje voor op het sneller oogsten van succes ten opzichte van zij die dat niet doen? Zal het om die reden zijn dat Slipknot en Sleep Token in een vrij korte tijd het succes wisten te behalen zoals zij dat – destijds – deden? Het mysterie zal er ongetwijfeld aan bijdragen. Uit eigen land gaat No Kings Allowed ook een poging wagen. Met het eerste album Dethroned dat in eigen beheer wordt uitgebracht, komt de Nederlandse band onherkenbaar naar buiten met gekleurde maskers. De bandleden zijn vernoemd naar de kleur van het masker; respectievelijk gold, green, red, blue en gray. ‘Cringe’.. maar toch staat de crossover al best goed voor een debuut.

Ik schrijf crossover, maar het merendeel van de muziek bestaat overduidelijk uit metal- en deathcore. Toch vormen de opzwepende, nu metal grooves in My Queen (Ill Ninõ), A Bloodsoaked Crusade, het As I Lay Dying en Trivium-achtige Dethroned en het pompende, door Slipknot geïnspireerde Brotherhood wel degelijk een mooie crossover met de deathcore-elementen die de nummers tegelijkertijd ook bezitten. Laatstgenoemde bevat overigens geen gastvocalen van Christina Scabbia (Lacuna Coil) maar wel die van YouTuber Vocal Life Of A Kelly. Haar stem vormt een fraai contrast met de grunts en growls van gold. Eerder gaven de heren zelf in een interview al te kennen dat er reeds ervaring is opgedaan in andere bands en ook al hadden we dat niet geweten, dan was dat al snel hoorbaar. De vocalen klinken te professioneel voor een leek, alsook de gitaarriffs en drums (net wat té getriggerd) die lekker strak en inspiratievol zijn ingespeeld. Veel landjepik, maar met deze uitvoering deert dat niet.

Is de namedropping dan voorbij? Nee hoor: de brute growlaankondiging van de doorbeuker Vengeance doet acuut denken aan Slaughter To Prevail, hoewel het meer metalcore is dat de klok daarna slaat. Metalcore zoals het in de 2000’s werd gemaakt horen we ook in bijvoorbeeld in opener No Kings Allowed, Judas Kiss, Retreat en het cinematische We March, waarbij laatstgenoemde mooie vrouwelijke operazang bevat. Samen met het pompende The Will Of My God een absolute favoriet hier. De muziek staat over de gehele linie prima en ondanks de totale speelduur van bijna een uur, blijft Dethroned prima overeind staan. Dat komt omdat de plaat vooral een flinke lading aan referentiebands oproept tijdens het beluisteren. Alles is tezamen gegoten in dertien nummers en de plaatsing op het album is goed gekozen. Hoewel er misschien geen originele noot te ontdekken valt en sommige nummers net iets te veel ideeën bevatten, hoeft No Kings Allowed zich nergens voor te schamen. Liefhebbers van metal- en deathcore die graag de lokale scene supporten, moeten dit zeker checken! Lekker luistervoer heren (althans, ik denk dan toch heren).

Score:

79/100

Label:

Eigen beheer, 2024

Tracklisting:

  1. No Kings Allowed
  2. Servant’s Serenade
  3. My Queen
  4. The Will Of My God
  5. A Bloodsoaked Crusade
  6. Judas Kiss
  7. Dethroned
  8. Retreat
  9. We March
  10. Betrayer
  11. Vengeance
  12. Brotherhood
  13. Tides Of Triumph

Line-up:

  • Gold – Zang
  • Green – Gitaar
  • Blue – Basgitaar
  • Red – Gitaar
  • Gray – Drums

Links: