Nile – What Should Not Be Unearthed
Nuclear Blast Records, 2015
Behoeft Nile nog enige introductie? Het Amerikaans gezelschap onder leiding van Karl Sanders heeft sinds de jaren ’90 de extreme metalwereld veroverd met een indrukwekkende techniciteit en een unieke Egyptische thematiek. Meer dan twintig jaar later is Nile nog steeds een kwaliteitslabel en een voorbeeld voor honderden bands die zich laten inspireren door millennia oude mythologie en een beroep doen op ellenlange albumtitels.
What Should Not Be Unearthed is al het achtste studioalbum van Nile en biedt enerzijds meer en anderzijds minder van hetzelfde. Meer van hetzelfde: brutale deathmetal met de retestrakke riffs en over de top solo’s die we van Sanders en Kollias gewoon zijn, ondersteund door een multivocale aanpak (al mis ik de grunts van Chief Spires nog steeds). Minder van hetzelfde: een opvallend gebrek aan Egyptische instrumenten en tierlantijntjes. Voor mezelf, opgegroeid met Black Seeds of Vengeance valt het meteen op dat de kenmerkende intro’s en tussenstukjes met traditionele instrumenten grotendeels achterwege blijven. Uitzondering: een korte intro bij (het geweldige) In the Name of Amun en het tussenstukje Ushabti Reanimator. Hoewel de Egyptische inspiratie nog meer dan voldoende doorklinkt in de riffs en de teksten, voelt het voor mij toch aan als een gemis.
Verder valt op dat de productie op What Should Not Be Unearthed redelijk vol klinkt. Veel ruimte voor details wordt er niet gelaten, terwijl de drums van Kollias alles vermorzelen. Nile is natuurlijk Obscura niet, maar het maakt het album wel vermoeiend en op een paar uitschieters (Call to Destruction, In the Name of Amun, Rape of the Black Earth) na nogal eentonig.
Tot slot kan ook het vocale werk me niet altijd overtuigen. Ten eerste worden ze niet gediend door de productie en lijken ze een voortdurende strijd te voeren met de gitaren en de drums, een strijd die ze niet altijd winnen. Ten tweede heb ik het altijd meer voor de diepe zware grunts gehad dan voor de agressievere shouts die regelmatig gehanteerd worden. Dat maakt dat ik een nummer als Negating The Abominable Coils of Apep niet geweldig verteer.
Al bij al klinkt deze recensie behoorlijk negatief, maar dat is omdat ik de lat voor Nile bijzonder hoog leg. What Should Not Be Unearthed levert kwaliteit, maar de tijd dat elk van hun albums genrebepalend was, ligt wat mij betreft achter ons.
Tracklisting:
- Call to Destruction
- Negating the Abominable Coils of Apep
- Liber Stellae – Rubaeae
- In the Name of Amun
- What Should Not Be Unearthed
- Evil to Cast Out Evil
- Age of Famine
- Ushabti Reanimator
- Rape of the Black Earth
- To Walk Forth From Flames Unscathed
Line-up:
- Karl Sanders – vocalen, gitaar, bas, keyboard, Bouzouki, Saz, Baglama
- George Kollias – drums
- Dallas Toler-Wade – gitaar, bas, vocalen
- Brad Parris – bas, vocalen
Links: