Nihill – Verderf
Burning World Records, 2014
Eentje waar ongetwijfeld menig blackmetalfan naar uitkeek, was de nieuwe van Nihill, een obscure band uit eigen bodem die het altijd al goed heeft weten te doen op Zware Metalen. Het is ook gewoon goed, dat bewijs vind je ook in het feit dat deze heren op de lappen geweest zijn met Alkerdeel dit jaar. Naast die split was er in december echter ook full-length nummer vier, Verderf.
Nihill is een van die bands waar je makkelijk kan blijven naar luisteren en waar je telkens de aangereikte trip harder kan beleven. Ook deze plaat staat weer bol van de repetitieve black die op psychedelische maat is versneden en tot op het bot gaat. Een mooi voorbeeld is een track als Spirituum, waarbij de band het aandurft om eindeloos door te blijven spelen in een intens patroon waar hier en daar het haar recht overeind komt als er plots een versnelling opduikt. Het kan ook een pak slepender en met wazige geluidsgolven die je psyche gewoon kraken, zoals dat op Kolos gebeurt. Morbus is er nog eentje van een verdraaid lekker blackmetalniveau. Ik hoor er enerzijds wat van het nieuwere werk van Watain in, maar anderzijds weten deze landgenoten er ook gewoon telkens hun eigen draai aan te geven met flippende en snijdende fases die de duistere maalstroom mee voeden.
Geen minpunten dan? Wel, persoonlijk word ik compleet kierewiet van een track als Engorged waar elf minuten lang een krakende geluidsmuur op je afkomt met wat mistige vocalen er doorheen. Daarnaast zijn er bepaalde tracks die het misschien net iets minder doen, toch als je rekening houdt met het niveau van deze landgenoten. Wielding The Scythe en Ossuarium vind ik zo wat minder. Het neemt misschien enkele punten af van de eindscore, maar daar malen we niet om. Dit is en blijft gewoon tripblackmetal waar dit land apetrots mag op zijn.
Tracklisting:
- Ghoul
- Carrion Eaters
- Kolos
- Wielding The Scythe
- Spirituum
- Morbus
- Engorged
- Ossuarium
Line-up:
- Jelle Agema – Bas
- V. – Gitaar, drums
- Michiel Eikenaar – Zang
Links: