Neverstore – Neverstore
Gain Music, 2014
Geen Nevermore, geen metal. Laat me beginnen met mij te wenden richting iedereen die geen popmuziek lust: sla deze review over. Zijn er nog mensen over? Okee, deze is voor jullie. Jongelui, vrouwen en argeloze radioluisteraars – al dan niet vrijwillig. Deze Zweden maken poppunk met een hard randje, een heel klein randje. Ze wonnen ooit een MTV-award en niet eens onverdiend.
Sum 41 op zijn Europees, laat me ze zo omschrijven. Echt jong zijn de leden van deze band niet meer, maar ze zijn wel blijven hangen in de puberige pop-punk. Gladde emotionele liedjes met een rockerige sound, hier en daar zelfs met wat groovende en funky Green Day. Het is extreem radiovriendelijk en cliché, maar wel goed gedaan. Veel minder happy en Disney dan de meest TMF/JimTV-bandjes, en gelukkig ook niet al te mierzoet. Het valt me moeilijk om mijn persoonlijke smaak niet door te duwen bij deze en ze dood te wensen, zeker wanneer de ballads uit de speakers komen, dus sluit ik snel af. Dit is voor je nichtje/neefje die naar de grote school gaat sinds dit schooljaar en op zoek is naar iets anders dan Justin Bieber of Shakira. Al blijft het muziek zonder ballen.
En nu vlug Agoraphobic Nosebleed opzetten want ik begin me heel erg vies te voelen.
Tracklisting:
- Lost
- In My Neighborhood
- Do You Miss Me?
- Degrading
- Good Time for Disaster
- Show You the World
- Got My Heart to the Left
- Unbreakable
- Work Eat Sleep Repeat
- Bullets and Quicksand
- My Own Paradise
- For the Rest of My Life
Line-up:
- Jacob Widén – zang en gitaar
- Oscar Kempe – bas
- Erik Lantz – drums
Links: