Nervosa – Perpetual Chaos

Tweeduizendtwintig was een turbulent jaar voor veel muzikanten, en voor Nervosa niet in het minst. Heel even dreigde deze Braziliaanse, vrouwelijke thrashmetalband ook onder te gaan op het Corona-slagveld, toen in april twee derde van de band besloot de handdoek in de ring te gooien. Geen blond haar op het hoofd van drijvende kracht en gitariste Prika Amaral dat eraan dacht te stoppen, want na een reeks audities stond er in een mum van tijd een gloednieuwe Nervosa line-up klaar om aan te vallen. En wat voor één.

Met hun nieuwe album Perpetual Chaos (door Napalm Records), bereikt de band een onfeilbaar nieuw hoogtepunt van pure thrash metal met een vleugje death metal. Dit vertaalt zich in dertien tracks met een kort maar krachtig gemiddelde van drie minuten, allen in dezelfde thematiek maar met voldoende tempowisselingen, waardoor het steeds interessant blijft.

Een macabere ondertoon en een link naar bloedvergieten blijkt nog steeds Nervosa’s stokpaardje te zijn. Perpetual Chaos zit vol dreiging en veroordeelt op een zeer plastische wijze allerlei vormen van doodmakerij. Evenzeer klinkt dit album op de één of andere manier evenwichtiger en meer opgeruimd dan de vorige Nervosa-releases. Ligt het aan de zwaardere basgeluiden van Mia Wallace, of de veelzijdigheid van Griekse drumrevolutie Eleni Nota? Het nieuwe drumgeluid klinkt alleszins zeer verfrissend en stabiel: met volle (veelvuldige gebruikte) toms en precies wat beter geïsoleerde cimbalen. Prika weet het luisterend oor ook meermaals te prikkelen met een solo bestaande uit hoge melodisch-kleine toonladders en tapping riffs.

Venomous vat het album aan met een giftige snelheid van maar liefst 220 BPM. Het nieuwe stemgeluid van Diva Satanica, en het verschil met haar voorgangster, is hier onmiddellijk hoorbaar. Daar waar Fernanda Lira kon uithalen als een boze kat, klinken de vocals van Diva zwaarder, voller, en angstaanjagender: wisselend van een diep oers gegrom naar venijnige hoge screams.

Guided by evil kennen we reeds van de videoclip die ze drie maanden geleden lanceerden. Een heerlijk zware, dreigende intro, een aftrap met een speedritme gevolgd door tragere intermezzo’s. Kortom: een heel evenwichtig en doeltreffend nummer waarin ze zweren dat Karma altijd wint.


People of the Abyss klinkt aanvankelijk als een kleine explosie, maar blijkt uiteindelijk zeer gewaagde tempowisselingen te bevatten. Het refrein is dan ook een echte meezinger/-schreeuwer en heeft zelfs iets melodieus. Perpetual Chaos torent boven alles uit qua drumwerk. Op Youtube vind je hier ook diverse making-off video’s van, waarin je onder meer Eleni aan het werk ziet:


Voor het album Perpetual Choas werden ook enkele gastmuzikanten uitgenodigd. Zo hoor je bijvoorbeeld Guilherme Miranda tijdens Until the very end, tevens het nummer dat Diva het meest aan het hart ligt. Ook Schmier neemt de micro over tijdens Genocidal Command, waarin hij trouwens het eerste en enige mannelijke geluid van het album produceert.

Kings of Domination klinkt weer zwaarder en dreigender, en lijkt te gaan over concentratiekampen of andere vormen van onderdrukking. Ritmisch brengt dit nummer een dankbare afwisseling met zich mee ten opzichte van het speedtempo van de vorige nummers. In Time to fight hoor je dan weer de eerste tekstuele link naar Covid-19.

Kortom, deze vrouwen zijn er in geslaagd om een zeer interessant album te brengen in een genre waarin variatie toch wel een grote uitdaging lijkt!

Lees hier ook het volledige interview met nieuwe frontvrouw Diva Satanica.

Score:

90/100

Label:

Napalm Records, 2021

Tracklisting:

  1. Venomous
  2. Guided By Evil
  3. People Of The Abyss
  4. Perpetual Chaos
  5. Until The Very End
  6. Genocidal Command
  7. Kings Of Domination
  8. Time To Fight
  9. Godless Prisoner
  10. Blood Eagle
  11. Rebel Soul
  12. Pursued By Judgement
  13. Under Ruins

Line-up:

  • Diva Satanica – Zang
  • Prika Amaral – Gitaar
  • Mia Wallace – Basgitaar
  • Eleni Nota – Drum

Links: