Nephylim – Severance Of Serenity

Geschreven door op 17-01-2020 om 23:31.

Opnieuw treffen we herrie van eigen bodem aan op de Zware Lijst! Ditmaal een melodeathband uit Apeldoorn en ‘s Hertogenbosch, genaamd Nephylim. De heren debuteren met het album Severance Of Serenity in eigen beheer en hebben zelfs Andy Gillion (Mors Principum Est) weten te strikken voor een bijdrage!

Rechtstreeks uit de bio van de band leren wij het volgende: Nephylim is een vijfkoppige melodic deathmetalband gevestigd in ’s-Hertogenbosch. Nephylim verzorgt voor een unieke geluidscombinatie van agressieve deathmetal met progressieve en atmosferische melodieën, afgetopt met kleine hints naar doom en black metal. De basis hiervan wordt gevormd door de inspiratie van bands als Insomnium, Omnium Gatherum en Be’lakor.

Bovenstaande bio, en dat Andy meespeelt op het album, schept dan ook hoge verwachtingen. No pressure! Gelukkig hoef ik mij niet al te druk te maken over het niveau: dit wordt al gauw duidelijk na de eerste track. Een epische setting met een tof uitgevoerde orkestratie, stevige drums en heerlijk meeslepende gitaarriffs. De productie klinkt machtig vol (zoals het hoort bij dit genre) en zeer professioneel. Bij Forsaken gaan de remmen los en komt die ‘agressieve death metal’ vanaf de eerste noot al naar voren. Blastbeats razen je om de oren en de energie komt met een noodvaart uit alle gaten stromen. Zanger Kevin heeft ook een goede, duidelijke deathgrowl, wat de instrumenten en de atmosfeer zeker ten goede komt. De gitaren zijn zwaar doch melodisch en weten boeiende riffs en licks neer te zetten, van een dermate niveau dat dit haast niet te onderscheiden is van bands waarvan men de inspiratie trekt.

Na het luisteren van een paar tracks is het mij al duidelijk: we hebben hier met een ontzettend indrukwekkend debuut te maken! Licht polyritmische bewegingen in Aftermath, een heerlijk niet te stoppen neiging om te headbangen die Fractured Existence in een mens oproept, een dromerig en prachtig intermezzo met Reassurance (het geeft ook echt een gevoel van geruststelling): de balans tussen de verschillende tempo’s en de algemene atmosfeer houden de luisteraar geboeid. De tracks die het hardst uit de speakers komen (en nee, dat is niet alleen door het volume!) zijn de tweede track, Eye Of The Storm en The Bitter Inheritance, waarvan laatstgenoemde zeker een favoriet is. Hekkensluiter Remembrance haalt de melancholie en atmosfeer van de intro nogmaals naar voren en kent zowaar een paar doompassages. Het gitaarwerk is hier enorm sterk en captiverend (wat maar goed is ook, met een speelduur van een goede acht minuten) en kent vele verrassende nuances.

Godgloeiende, als we 2020 al zo beginnen, dan belooft dit een zeer goed metaljaar te worden! Dit is het tweede debuutalbum van dit jaar waarbij mijn hersenen zijn gesmolten van verbazing hoe goed het is. De heren van Nephylim mogen ontzettend trots zijn op dit resultaat, want Severance Of Serenity mag worden gezien als een meesterwerk. Chapeau, mannen. En hulde aan de kracht der Nederlandsche metaal!

Score:

86/100

Label:

Eigen beheer, 2020

Tracklisting:

  1. Reminiscence
  2. Forsaken
  3. Vanquish the Sepsis
  4. Aftermath
  5. Fractured Existence
  6. Reassurance
  7. The Bitter Inheritance
  8. Dust Veiled Sky
  9. Eye of the Storm
  10. Remembrance (ft. Andy Gillion)

Line-up:

  • Kevin van Geffen – Zang, gitaar
  • Ralph Lentink – Gitaar
  • Rens van de Ven – Basgitaar
  • Martijn Paauwe – Drums

Links: