Het Italiaanse Necrodeath schotelt op deze EP drie nieuwe nummers, een live nummer en een cover voor. Het viertal schopt je direct terug naar de beginjaren van de death- en thrash metal. Qua geluid en uitstraling is het direct weer midden jaren ’90. Vooral de drums, ver naar de achtergrond gemixt, hebben daar onder te lijden. Het is vrij vaak rammen en stampen geblazen.
Het stemgeluid van Flegias klinkt wat ielig en mist overtuiging. Daarnaast zijn de overgangen in de nummers wat gekunsteld en Necrodeath springt van de hak op de tak dat het een aard is. Ik heb verder geen originele riff laat gehoord, laat staan eentje die blijft hangen. Schaamteloos jat Necrodeath het gitaartokkeltje in Succubis Rises van Slayer.
Flame Of Malignce lijkt live opgenomen te zijn in een veel te grote hal en doet denken aan Sodom’s Mortal Way Of Live, inclusief het accent. De keuze voor een Dead Kennedy’s-nummer is origineel, maar net een beetje te hoog gegrepen. Het Italiaanse accent hierin is ronduit storend en het feit dat het strak is uitgevoerd is het enige pluspunt.
Is er dan helemaal niets positiefs te zeggen over deze EP? Wel, het artwork is wel goed verzorgd en de korte en vinnige solo’s bevatten wel het nodige venijn. Voer voor underground puristen dit.
Label:
Black Tears, 2020
Tracklisting:
- Inferno
- Petrify
- Succubus Rises
- Flame Of Malignance
- California Uber Alles (Dead Kennedy’s cover)
Line-up:
- Flegias – Zang
- Pier – Gitaar
- GL – Basgitaar
- Peso – Drums
Links: