Nashville Pussy – Up The Dosage
SPV, 2014
Echt verheffend zijn mijn beelden niet bij Nashville Pussy. Ja, de hoes van de debuutplaat kan de geilaard in mij wel naar boven halen, maar de muziek heb ik nooit echt bijzonder gevonden. Op plaat althans. Ik kan mij voorstellen dat de opzwepende mix tussen sleaze, southern rock en vooral boogie op het podium volledig tot zijn recht komt. Up The Dosage is album nummer zeven van het gemêleerde kwartet.
Up The Dosage brengt vooral weer meer van hetzelfde. Vuige rock ‘n roll met ‘tongue in cheek’-teksten waar het zo nu en dan net even iets te dik bovenop ligt. Persoonlijk schaar ik de band altijd in het rijtje waar een band als Motörhead bovenaan prijkt. Niet lullen, maar spelen. Nashville Pussy gooit er echter een southern sausje over en weet ook invloeden van de wat smeriger versie van The Rolling Stones (Before The Drugs Wear Off) in te mengen. En dat is op zijn tijd best lekker. Dat en de country-invloeden zorgen voor de broodnodige afwisseling op dit album.
‘This is our Back in Black’ brult zanger/gitarist Blaine Cartwright in de promopapieren. Dat is uiteraard veel te veel eer voor deze toch tamelijk doorsnee verzameling rockers op Up The Dosage. Een degelijk album, dat zeker. Een vette riff en solo van madame Suys hier, een luchtig country-achtig sfeertje daar. Dat zijn de elementen die deze plaat maken en een legitieme reden zijn voor de band om de podia weer te bestijgen. Muzikaal vind ik het echter wat magertjes in ogenschouw nemend dat de laatste studioalbum stamt uit 2009.
Tracklisting:
- Everybody’s Fault But Mine
- Rub It To Death
- Till The Meat Falls Off The Bone
- The South’s Too Fat To Rise Again
- Before The Drugs Wear Off
- Spent
- Beginning Of The End
- Up The Dosage
- Taking It Easy
- White And Loud
- Hooray For Cocaine, Hooray For Tennessee
- Pillbilly Blues
- Pussy’s Not A Dirty Word
Line-up:
- Blaine Cartwright – zang, gitaar
- Ruyter Suys – gitaar
- Bonnie Buitrago – bas
- Jeremy Thompson – drums
Links: