Nami – Fragile Alignments

Nami – Fragile Alignments

Season Of Mist, 2011

Nami komt uit Andorra of all places en speelt melodieuze, maar vooral technische death metal. De band is heftig beïnvloed door het Amerikaanse Cynic en dat is te merken op Fragile Alignments. Ingewikkelde ritme- en akkoordenpatronen, vele drumbreaks en veel verschillende thema’s binnen een nummer. Voorwaar geen makkelijk verteerbaar schijfje.

Het instrumentale Awakening From Lethargy opent de plaat nog vrij rustig: na een kalm intro komt het nummer langzaam op gang met gitaargetokkel en kabbelende natuurgeluiden. Pas bij The Inner Man: Materia begint het gefreak pas echt. De tempowisselingen vliegen je om de oren en springerige riffs vragen om aandacht. The Growing – Earth doet mij in het begin denken aan Tool (en aan Repentance van Dream Theater), maar daarna is het nummer weer onmiskenbaar geënt op Cynic. Vooral de manier waarop de drums en gitaren samengaan is iets wat wij vaker hebben gehoord bij de heren Masvidal en Reinert. In dit nummer maken we daarnaast voor het eerst kennis met de cleane zang, die niet geheel accentloos, maar wel acceptabel is.

Het heftige Oppression And Understanding – Fire is niet een heel bijzondere track en voor het eerst begint de verveling toe te slaan. Vanaf Loop Of Truth (The Link) wordt dat nog eens versterkt doordat de band fors gas terugneemt. Het accent ligt nu op halfgesproken/halfgezongen teksten begeleid door overwegend cleane gitaar en tegendraadse drums. Cosmical Beginning – Air valt vooral op door een fraaie gitaarsolo aan het eind van dat nummer, het gedoseerde gebruik van elektronica in Conscience Of The Void (From Oblivion To The Renew) is aardig, maar het nummer duurt te lang. Het groovy The Inner Man: Antimateria kan er mee door, maar met het rustige The Pattern gaat de plaat als een nachtkaars uit.

Nami heeft wel degelijk potentie, maar de balans is vaak zoek op Fragile Alignments. Al het heftige kruid wordt voornamelijk gedurende de eerste helft van de plaat verschoten, de tweede helft van de plaat is overwegend rustig. Goede ideeën genoeg, speltechnisch uitstekend, maar nog te veel ‘kijk eens wat wij allemaal kunnen!’ De band zal op zoek moeten naar de juiste mix tussen heftig en mellow en dan kan het nog wel eens wat worden.

Tracklisting:
cover 200

  1. Awakening From Lethargy
  2. The Inner Man: Materia
  3. The Growing – Earth
  4. Oppression And Understanding – Fire
  5. Loop Of Truth (The Link)
  6. Cosmical Beginning – Air
  7. Conscience Of The Void (From Oblivion To The Renew)
  8. The Inner Man: Antimateria
  9. The Pattern

Line-up:

  • Roger Andreu – zang
  • Bernat Argemi – gitaar
  • Filipe Baldaia – gitaar
  • Ricard Tolosa – bas
  • Sergi Verdeguer – drums

Links: