Mytra – Logos

Geschreven door op 25-02-2020 om 18:50.

Dagelijks komen er op onze redactie verschillende demo’s binnen van bands uit binnen- en buitenland. Men dient hierbij de muziek van de desbetreffende band te omschrijven. Metal is namelijk, zoals jullie weten, een vrij ruim en gevarieerd muziekgenre. Niet dat we iedereen in een hokje willen duwen. Dat zou totaal niet heavy metal zijn van ons. Het is echter wel een handig hulpmiddel om snel te zien wat voor vlees we in de kuip hebben. De meeste bands worden dan ook steevast omschreven als black metal, death metal, thrash metal, et cetera. Occasioneel stuiten we toch eens op een speciaal gevalletje en dat is nu net wat mij is overkomen. Een Hongaarse band genaamd Mytra maakt namelijk… sci-fi metal.

Ja, je leest het goed: sci-fi metal. Oh 2020, wat een geweldige tijd om in leven te zijn. Dit wilde ik horen! Is het heavy metal met een robotstem erop? Of is het industrial metal in overdrive? Mijn nieuwsgierigheid heeft me al vaker met een kater opgezadeld, dus ik had nog enige voorbehoud, maar oh mijn God wat maakte ik een vergissing. Niets kon me hier op voorbereiden. Misschien dat oordoppen wel handig waren geweest. Of een slaapmiddel waarmee je een paard omver kan werpen. Iets wat mijn beproeving zou verzachten. Waarom deed ik alweer mee aan die maand zonder alcohol? Dit album duurt 42 minuten en ik zou dit volledig moeten uitluisteren. Als dit sci-fi muziek is, dan toch wel B-film sci-fi zou ik zeggen.

Het openingsnummer van dit stuk gemummificeerde rattenkeutel, sorry ik bedoel album, voorspelde reeds weinig goeds. Het nummer start immers met een synthesizer intro die zelfs de jaren ’80 naar links zouden swipen, maar wacht, het wordt nog erger wanneer de zangers van de band in gang schieten. Eerst krijgen we iemand te horen die als een kettingrokend wrattenzwijn wil klinken en dan wordt het refrein ingejankt door een man, vrouw of huiskat – ik weet het oprecht niet – die duidelijk nog jaren 90’s eurodance nummers heeft ingezongen. En dat allemaal op de tonen van Jean-Michel Jarre’s op WC-papier uitgeschreven en nooit gebruikte Oxygène part XXI. Het tweede nummer van de plaat klinkt vervolgens als een kopie van het eerste en wanneer de derde track begint ben ik nog net niet hersendood verklaard door mijn huisarts.

Dit is muziek voor een nichepubliek. Zoals in muziek voor dove mensen of voor huisdieren die alleen thuis worden gelaten en zich niet eenzaam willen voelen. Ik denk dat deze muziek ook een helend effect kan hebben op constipatie. Je ziet, er zijn wel degelijk goede kanten aan deze plaat. Ik ben niet helemaal negatief. Zo vind ik de harde gitaren verder wel leuk klinken. Gitaargeluid alleen is echter niet voldoende om rechtop te blijven staan.

Wie denkt dat ik overdrijf of wie alle katten in een straal van vijf kilometer uit zijn buurt wil verjagen mag deze plaat altijd eens een kans geven. Misschien ben ik hier degene met een schrijnend gebrek aan smaak en is dit het toekomstige geluid van metal. Latere generaties zullen misschien terugkijken op die ene dag in 2020 dat de muziekgeschiedenis voor eens en altijd veranderde. Sci-fi metal was geboren en Mytra is in 2050 groter dan Black Sabbath of Metallica ooit zijn geweest.

Niet echt.

Deze foltering zit erop voor mij. Ik ga afsluiten met een bekentenis: ik heb het na zes nummers voor bekeken gehouden. Tot mijn gefakete spijt en schaamte weet ik oprecht niet hoe de plaat afloopt. Laat het me in geen geval weten.

Score:

30/100

Label:

Nail Records, 2020

Tracklisting:

  1. Exogen
  2. Human Race
  3. In Vain
  4. Make Me Free
  5. Terminal
  6. N.I.R.A.
  7. Twelfth
  8. The Artificers
  9. Initium
  10. Enigma
  11. Reditus

Line-up:

  • Tamás Tóth – Drums
  • Istvan Bidlek – Gitaar
  • Viktoria Hocza – Zang, keyboard
  • Róbert Hocza – Zang, gitaar
  • Roland Lovas -Basgitaar

Links: