Heb je je ooit afgevraagd hoe bedorven voedsel klinkt? Ik ook niet. De eerste langspeler van het Finse Mustasuo van in ieder geval precies in deze categorie. De klanken van bederf hebben zich gekleed in een crustpunk jasje dat stijf staat van de meeldauw en zwartmetaalschimmel.
Al vanaf albumopener Kärpäset (vertaling: vliegen) word je omvangen door een akelig gevoel van onbehagen. Dit gevoel laat je gedurende het hele album niet meer los. De combinatie van schelle screams en muzikale invloeden die variëren van D-beat naar black metal zorgt voor een nagelhard album waar de agressie en het ressentiment vanaf spatten. Er wordt goed gebruik gemaakt van tempowisselingen, waardoor je aandacht er constant bij wordt gehouden. Neem bijvoorbeeld de track Tapahtumahorisontti (vertaling: evenementenhorizon). In twee minuten schakelen de heren van knoerharde “sloop je buurman” beukmuziek naar een gore, trage breakdown die uit hun tenen lijkt te komen, naar nóg meer pompende agressie om alles wat er nog van je buurman over was tot puin te stampen. Alles klinkt weer lekker smerig en chaotisch. Gewoon prima, dus.
In het zeven minuten durende slotstuk van het album Noitaympyrä (vertaling: heksencirkel) laten de Finnen nog voor een laatste keer zien wat ze allemaal in hun mars hebben. Het nummer opent met een flink tempo, maar na een paar minuten wordt de track steeds trager. Je zou het haast doom-achtig kunnen noemen. Ook hier zijn de snerpende screams duidelijk aanwezig. Ik had eigenlijk verwacht dat de heren er tegen het einde van het nummer nog even flink de beuk in zouden gooien. Maar helaas blijft het tempo redelijk langzaam en druipt dit best energieke album af als een rottend ei door een trechter.
Score:
75/100
Label:
Off Records, 2020
Tracklisting:
- Kärpäset
- Katharsis
- Kun illuusio särkyy
- Tuomitulle
- Tapahtumahorisontti
- Houreuni
- Tuhoaja
- Turhuuksia
- Kuilu
- Noitaympyrä
Line-up:
- Antti Saarilampi – Vocalen, Gitaar
- Christopher Livingstone – Vocalen, Bass
- Tomi Luimula – Dums
Links: