Murdryck – Födelsen

Geschreven door op 01-05-2019 om 23:33.

Black metal komt in vele soorten en maten. Op het tweede album Födelsen van het Zweedse Murdryck, hebben we te maken met een gitaar gedreven variant. Inclusief oor voor veel detail. Eigenlijk kun je op ieder nummer wel horen dat de riffs centraal staan en de rest er omheen is gefabriceerd. De opbouw lijkt van een vast structureel gegeven uit te gaan, zonder ergens uit de bocht te vliegen of buiten de lijntjes te kleuren. Of zoals je wilt met een precisieschot het beoogde doel te geraken. Hierbij staan discipline, focus en accuratesse voortdurend centraal. Om de aandacht van de luisteraar dan goed vast te  houden, is de kwaliteit van het aangebodene doorslaggevend.

Murdryck doet het op een manier die mij wel bevalt. Je komt na een klassiek episch intro relatief gemakkelijk in een bepaalde flow met Vålnad (‘spook’). Wat overigens niet wil zeggen dat het een rustige overgang betreft. Met andere woorden, direct vol aan de bak en naar adem happen! De blastbeats vliegen je om de oren en Galar brengt een verstaanbare raspende scream. Zoals de muziek is ook deze scream zeer overtuigend gebracht en houdt ergens het midden tussen Nachtgarm (Negator) en Heljarmadr (Dark Funeral). Ook in het opvolgende titelnummer Födelsen (‘geboorte’) spat de kommer en kwel er echt vanaf. Het iets rustigere drumwerk zorgt ervoor dat het atmosferische gitaarwerk en de screams je bij de strot grijpen. Een illustratie van een bevalling rechtstreeks uit de hellekrocht.


De meest noemenswaardige momenten bevinden zich aan het einde van deze Zweedse furie. En dan doel ik op het nummer Shadow Beings, waar Murdryck qua kracht en statuur zich op zijn minst staande kan houden naast de landgenoten van Dark Funeral. De oplettende luisteraar kan in het midden van dit nummer zelfs een beetje Watain-jatwerk ontdekken. Maar beter goed gejat dan slecht bedacht. Verrassend daarna is dan ook de depri slotproza in de vorm van Hymnens Svarta Toner, ingeleid door het geluid van iemand die met een spade zijn (eigen?) graf delft. Dit lijkt haast wel een ode aan de nacht. Of wellicht een ode aan soloartiest Numinas, van het in mijn ogen legendarische Amerikaanse Krohm ten tijde van A World Through Dead Eyes. Ondanks het feit dat deze afsluiter stilistisch gezien van een ander zwart laken en pak is dan voorgaande nummers, valt het zeker niet uit de toon. Je kunt het zeker niet van alle geboortes zeggen, maar Födelsen is een weerzinwekkend knap album!

Score:

85/100

Label:

Leviaphonic Records, 2019

Tracklisting:

1.Intro
2.Vålnad
3.Födelsen
4.The Sea Spirit Of The Night
5.Blood Sacrifice
6.Black Plague Eclipse
7.Shadow Beings
8.Hymnens Svarta Toner

Line-up:

  • Galar – zang, bas
  • Skärseld – gitaren
  • Vintereld – drums

Links: