Möse – Halfway To Nowhere
Solitude Productions, 2008
Sludge, het genre waarin het trage en lompe geluid van gitaren en zangers die in hun leven teveel middelen hebben genomen waardoor hun stem als schuurpapier is gaan klinken overheerst. Heerlijk!
Ook het Belgische Möse dat sinds 2004 actief is, voldoet aan alle eisen die sludge maken tot wat het is. Als een logge olifant stampen ze de speakers uit en zanger Karel klinkt op z’n zachtst gezegd rauw en op z’n slechtst gezegd als een hoestende hyena. Maar dat hindert niet! De muziek is lekker, bij tijd en wijlen zelfs redelijk up-tempo voor sludge en lekker lomp.
Een leuke aanschaf voor de liefhebber, doch geen plaat die uitblinkt in originaliteit op riffgebied. Persoonlijk hoogtepunt vond ik Glass, het instrumentale nummer waarop de heren me in Pelican-sferen brachten en dat met een lengte van dertien minuten bijna episch te noemen valt.
Tracklisting:
- People Eat Dogs In China
- The Levee Will Break
- I Sleep With Demons
- Hijack Hotel
- Machines
- Glass (Instrumental)
- Halfway To Nowhere
Line-up:
- Karel Busschop – Bass, Vocals, Effects
- Geoffrey Geraert – Guitars
- David Stubbe – Drums
Links: