Mortal Man – Dawn of the Time Immortal

Met zes man moet je toch wel een beetje in staat zijn om een fatsoenlijk en vol geluid te produceren? Ik heb even moeten zoeken naar de huidige bandbezetting van dit Mortal Man, afkomstig van Wilmington, North Carolina (Amerika), want er staan namelijk maar vijf bandleden op de bijgesloten promo foto’s. Ik heb dus het vermoeden dat er nog een live bandlid in het spel is, aangezien de heren met zijn zessen op de foto staan in de metalen archieven. Dit Dawn of the Time Immortal is trouwens een EP en pas de tweede uitgave in twaalf jaar. Niet echt een heel productieve band dus. Toch leek het mij wel eens de moeite waard om een doom-stoner-southern-rockband een luisterbeurt te geven en er zodoende wat over te schrijven.

 
Van het debuut heb ik geen recensie op onze webzine kunnen vinden, dus deze EP is direct de vuurdoop. En na het beluisteren vraag ik mij één ding af. Waarom is er nooit meer plaatwerk van gekomen? Hebben de muzikanten een te druk bestaan naast deze band? Het heeft er zo wel een beetje de schijn van, want ook de andere bands en projecten van de bandleden blinken nu niet echt uit qua productiviteit, als de metalen archieven waarheidsgetrouw zijn tenminste. Wat deze band op de EP laat horen is vooral gestoeld op een basis van heavy metal, klein doomrandje en een heel klein scheutje stoner (met name de riffs). De southern rock referentie hoor ik slechts sporadisch voorbij komen, onder andere tijdens de opener Insular World. Wat verder opvalt is de vocale impact! Een zuiver stemgeluid met een lekker rafelig randje, dat dan ook nog van een zekere echo is voorzien. Het geeft het allemaal de nodige rebellie en strijdlust. Als daar dan ook nog een aantal vlammende gitaarsolo’s, dikke bassen en ritmisch drumwerk overheen gelegd wordt, ben ik wel verkocht. De opener laat dit alles in zeven minuten op een vrij smaakvolle wijze de revue passeren. Maar gaan we ook nog iets echt spannends of uitzonderlijks op deze bijna dertig minuten durende EP horen?

 
Elixir is voldoende spannend in ieder geval, met afwisselende door elkaar lopende zanglijnen, harmonieuze en soms grillige gitaarlijnen, waarbij de basis toch continu veel melodie aan de oppervlakte laat komen. Die bas komt er zeker ook wel goed doorheen. De geluidstechnicus is duidelijk niet over één nacht ijs gegaan. Het pittige drumwerk aan het einde en de luide kopstem schudden de boel nog eens even lekker op. Heed the Call klinkt dan veel meer heavy metal zowel op vocaal als instrumentaal gebied. De uitvoering is meer dan prima, al hoeft u niet al teveel originaliteit te verwachten hoor. Het bijna vijf minuten durende Sacrifice is dan weer eens wat anders. Dit nummer scheurt door de speakers en laat bijna een gevoel voor speed-metal horen, al blijft het heavy-element wel gedurende de gehele track intact. Het start-stop moment is leuk gevonden, waarna er een onvervalst stukje rock & roll te horen is. Voor mij duurt dit nummer net een klein beetje te lang om over de gehele lengte boeiend genoeg te blijven.

Leviatron and the Sentient Lake is een verrassend nummer met een onheilspellend begin, waarbij we een soort soundscape horen en gitaargetokkel. Dit gaat over naar een gitaarriff die dan doet denken aan het werk van Slayer met zelfs een bijpassende vocalen. Een gesproken stem neemt het over, waarna het nummer een tikkeltje te anoniem naar mijn smaak eindigt. Met het afsluitende Transmogrification keert de band weer terug naar het geluid van de beginfase op dit Dawn of the Time Immortal. Het gaat er vrij ruig aan toe, waarbij er ook weer een hoofdrol is weggelegd voor de vocalen. Op instrumentaal gebied gaat de band zelfs een beetje de progressieve kant op. Een alleraardigste EP van Mortal Man hoor ik mijzelf in gedachte zeggen, nog het meest geschikt voor heavy metalfans die ook wel openstaan voor wat alternatieve invloeden.

Label:

Eigen beheer, 2024

Tracklisting:

  1. Insular World
  2. Elixir
  3. Heed the Call
  4. Sacrifice
  5. Leviatron and the Sentient Lake
  6. Transmogrification

Line-up:

  • Victor Marriot – Bas
  • Keith McAndrews – Bas
  • Duane Mayhew – Drums
  • Max Sweeney – Gitaren
  • Brandon Autry – Gitaren
  • Matt Murray – Vocalen

Links: