Morgion – Morgion
Relapse Records, 2008
Toen Morgion er in 2005 mee ophield was dit, in ieder geval wat mij betreft, een groot verlies voor de doom/death metal wereld. Anno 2008 heeft Relapse Records besloten om een dubbelalbum dat simpelweg Morgion getiteld is uit te brengen met daarop de twee albums die de band bij het label uitbracht en zeven nooit eerder uitgebrachte demo en studio tracks. Een mooie kans dus voor iedereen die Among Majestic Ruin en/of Solinari nog niet in huis heeft.
Disc één bevat het album Solinari uit 1999 en drie studiotracks, waaronder een alternatieve versie van het nummer Canticle. Van begin tot eind is de disc zeer sferisch en ga ik helemaal op in de muziek van Morgion. Aan de ene kant zijn er de langzame, bijna melancholische stukken met cleane elektrische gitaarpartijen, zachte keyboardmelodieën en gesproken vocalen, en aan de andere kant zijn er de keiharde en krachtige stukken vol gitaardistortion, agressieve, snelle drumpartijen en zware bass aangevuld met de intense grunts van frontman Dwayne Boardman. De afwisseling in en tussen de nummers is briljant en zorgt ervoor dat je keer op keer naar Solinari wilt (en blijft) luisteren. Ondanks dat ik hierboven schrijf over bijna melancholische stukken verliest Solinari geen moment zijn duistere sfeer of kracht. Ook de bonustracks op dit schijfje zijn erg gaaf.
Disc twee bevat het album Among Majestic Ruin uit 1997 en vier demotracks. Among Majestic Ruin was, na een demo getiteld Rabid Decay en een 7″ getiteld Travesty, het eerste full-length album van Morgion. De band klinkt hier ruwer dan op Solinari, maar dat was natuurlijk te verwachten. Gelukkig is het woord ‘ruw’ geen synoniem voor ‘minder intens’ en weet ook deze Morgion schijf mij van begin tot eind te boeien. Het debuutalbum van Morgion laat zien (of eigenlijk horen) dat de band een perfecte combinatie van sfeervolle doom en death metal weet te spelen, en op Solinari is de muzikale groei van de band duidelijk te horen. Wederom gave bonustracks.
Het dubbelalbum Morgion is een absolute aanrader voor iedereen die Among Majestic Ruin en/of Solinari nog niet in huis heeft. Morgion fans die deze albums wel bezitten zullen voor zichzelf moeten beslissen of ze het de moeite waard vinden het dubbelalbum alleen voor de niet eerder uitgebrachte tracks aan te schaffen. Voor fans van bands als My Dying Bride, November’s Doom, Mourning Beloveth en Opeth die Morgion niet kennen is het album ook een absolute aanrader, aangezien Morgion met bovengenoemde bands vergelijkbaar is. Ik vind de band in ieder geval in één woord briljant!
Tracklist:
Disc 1:
- The Serpentine Scrolls/Descent To Arawn
- Canticle
- Solinari
- Nightfall Infernal
- All The Glory…All The Loss
- Blight
- The Last Sunrise
- Mundane (bonus track)
- Symphonie Der Gravens (bonus track)
- Canticle – ALternate Version (bonus track)
Disc 2:
- Relic Of A Darkened Past
- In Ashen Tears (Thus I Cry)
- Travesty
- Basking Under A Blacksun Dawning
- Invalid Prodigy
- Mudane demo (bonus track)
- The Serpentine Scrolls/Descent To Arawn demo (bonus track)
- Phoenix Moons demo (bonus track)
- All The Glory…All The Loss rehearsal track
Line-up:
- Dwayne Boardman – vocals & guitars
- Gary Griffith – vocals & guitars
- Justin Christian – bass
- Rhett Davis – drums
Links: