“Bedankt iedereen!” Het is de enige boodschap van Mordrausch die ik online kan vinden. De mevrouw achter dit blackmetalwerk stuurde ons geen promo op, maar ik vond Mordrausch online in een zoektocht naar fatsoenlijke, melodieuze black metal.
Bathory is voor zover ik kan zien het eerste levenswerk van het Hongaarse vrouwschap Lilith Mordrausch. Ik heb verder geen enkele informatie gevonden over deze mevrouw, noch over andere activiteiten die zij in muzikaal opzicht ontplooit. Eens zien of de band zijn naam waarmaakt en er een heuse muzikale moordpartij van maakt.
Het album start met Bathory Court. Een weinigzeggend stukje horrorkeyboards. The Crimson Shadows volgt daarop. Wat gelijk opvalt: de zware keyboardlijnen, de sterke, ruizige vocalen, het toch redelijk complexe melodieuze aspect en de intelligente gitaarlijnen. Heel technisch wordt het niet, maar de samensmelting van de verschillende aspecten overtreft mijn verwachtingen voor een debuut. De productie van de drums is, denk ik met opzet, stoffig. Het zorgt voor een sfeervol en vol geluid. Alsof alles in een grote melodieuze blackmetaldamp gevangen zit. Eerlijk gezegd klinkt het geluid als geheel wat AI, dus het zou me niet verbazen als dit gewoon een album is dat met hulp van AI is gemaakt. Niet op zijn minst omdat er ook af en toe wat glitches te horen zijn. Wat is dat voor stem trouwens voor een vrouw? Die kan grunten hoor! Het outro komt onaangekondigd en klinkt als het vervolg van Bathory Court.
Frozen Soul klinkt dan ineens alsof het een track van Mayhem betreft. De productie is hier ineens primitief. Luid cymbaalwerk en een vage stofzuiger krijst dingen op de achtergrond. Al snel ontvouwt een groovend stuk zich. Ik denk hierbij spontaan aan Diabolical Masquerade. Shadowed heeft vocalen die klinken alsof ze in de badkamer zijn opgenomen. Of het dezelfde band is weet ik allang niet meer, aangezien dit veel meer in een deathmetalhoek ligt, maar het interesseert me ook niet. De songwriting is wederom vloeiend en de drums volgen een jazzy afterbeat. De solo wordt episch ingeleid, maar klinkt wat te vrolijk voor de track.
Afsluitend krijg je nog onvervalste Noorse black metal in de vorm van Eclipsing the Void. Het melodieuze aspect klinkt hier bij vlagen bijna symfonisch, omdat het zo’n prominente rol krijgt en de vocalen draagt. Als luisteraar wordt je meegevoerd in een muzikale bokswedstrijd waarbij de slagen steeds verder reiken tot een K.O. wordt bereikt. Het komt in de vorm van een plots kalm intermezzo. Cleane ruige zang? Doen we er gewoon bij! Het lijkt wel alsof Mortiis komt langsgevlogen. Vervolgens komt Mordrausch nog in een transcendente flow waar Liturgy jaloers op zou zijn.
Het is een ratjetoe, dit Bathory, dat eigenlijk meer een EP lijkt dan een volwaardig album. Of het door AI gemaakt is durf ik niet te zeggen, maar ik ga er wel vrij goed op. Mordrausch swingt van death naar melodieuze black met vele uitstapjes. De leidende factor zijn de keyboards. Qua coherentie valt er nog een hoop te winnen. En toch krijgt dit album een hoge score. Waarom? Omdat er juist zoveel enthousiasme doorklinkt in al die verschillende aspecten. Als een klein kind dat van al zijn verschillende soorten lievelingseten een potpourri heeft gemaakt, en het dan nog lekker vindt ook. Ja, natuurlijk is het allemaal teveel, maar dat is juist de charme hier. Alle muziek die Mordrausch goed vindt kan je terughoren in het eigen werk. Althans zo hoor ik het: als een amalgaam van invloeden van verschillende bands die ik toevallig ook allemaal fantastisch vind. De volgende keer misschien wel even een duidelijke richting kiezen. Maar toch, bedankt Mordrausch!
Score:
80/100
Label:
Eigen Beheer, 2024
Tracklisting:
- Bathory Court
- The Crimson Shadows
- On Doom
- Frozen Soul
- Shadowed
- Eclipsing The Void
Line-up:
- Lilith Mordrausch – Alles
Link: