Moonspell – Night Eternal
SPV/Steamhammer, 2008
De Portugezen van Moonspell zijn inmiddels geen onbekenden meer en gaan dan ook al een kleine twintig jaar mee. Met Night Eternal levert de band dan ook alweer haar achtste full-length af. De band is ooit begonnen als black metal formatie, leverde als debuutschijf een wat meer gothic/doom metal georiënteerd werkje af en creëerde daarna een behoorlijk door wave (The Sisters of Mercy) beïnvloedde, originele gothic/doom metalhybride. Met haar meest recente werkje komt Moonspell echter onverwacht en verrassend ‘heavy’ uit de hoek.
Wat eigenlijk vrij snel opvalt bij Night Eternal is dat dit album een stuk duisterder en meer black metal (hoewel Moonspell natuurlijk niet echt black metal maakt) georiënteerd is dan het geluid dat we de laatste jaren van de band gewend zijn geraakt. Moonspell heeft met Memorial wel haar best gedaan een zo’n duister mogelijke plaat neer te zetten, en dat was tot toen toe ook wel gelukt, maar ik ben van mening dat de heren met Night Eternal nog net een stukje verder gaan. Zo vinden we op deze schijf de relatief heftige, onvervalste metaluitspatting Moon in Mercury, maar ook het zeer dreigende en langzaam opbouwende First Light. En dit zijn eigenlijk maar twee erg in het oor springende voorbeelden want Night Eternal bevat nog meer relatief scherpe en duistere passages.
Om deze cd neer te zetten heeft Moonspell behoorlijk wat uit de kast getrokken. Niet alleen horen we stevige metallijnen, maar ook symfonische synthesizerpartijen en meerdere lagen orkestrale vrouwenvocalen. Ook heeft de band Niclas Etelävuori (Amorphis) gevraagd om voor dit album de bas in te spelen zodat er over het gehele album ruige metal-, duistere gothic- en bepaalde rockelementen op een professionele manier in elkaar verweven zouden worden in de baslijnen. Ook zingt Anneke van Giersbergen ( ex-The Gathering, Agua de Annique) een nummertje mee. Over dat laatste ben ik persoonlijk echter niet te spreken. Anneke haar stem steekt af tegen de rest van het nummer, haar stemgeluid combineert niet lekker met het geluid van Moonspell, maar dit is precies zoal de heren het wilden.
Naast eerder genoemden zijn een van de meest opvallende muzikale elementen in Night Eternal de drumpartijen. Hoewel ze de rest van de muziek niet overstemmen, het is een erg uitgebalanceerd album geworden, en ook niet nodeloos uptempo stukken door de muziek heen schieten vallen ze toch op. En dat is niet negatief. De drumpartijen zijn zwaar, solide en het spel dat ze spelen geeft sommige nummers op dit album een sterk, opbouwend karakter. Verder liggen natuurlijk de vocalen van Fernando flink op de voorgrond. Maar voor éénieder die Moonspell een beetje kent is daarmee niets nieuws onder de zon te vinden op Night Eternal. Verder treedt hier en daar de gitaar iets naar voren met een sololijntje en zijn de synthesizermelodieën redelijk prominent aanwezig.
De heren van Moonspell hebben met Night Eternal een zeer sterk album afgeleverd. De schijf is verrassend duister en de black metalachtige invloeden die de muziek van de band bevatte ten tijde van Wolfheart en Under the Moonspell zijn gedeeltelijk terug. Night Eternal is een zeer uitgebalanceerd werkje met een perfecte productie die sterke songs combineert met wat meer heavy passages. Zeker een aanrader voor mensen die van melodieuze, symfonische, ‘extreme’ metal houden.
Tracklist:
- At Tragic Heights
- Night Eternal
- Shadow Sun
- Scorpion Flower
- Moon in Mercury
- Hers is the Twilight
- Dreamless
- Spring of Rage
- First Light
Line-up:
- Fernando Ribeiro – Vocals
- Ricardo Amorim – Guitar
- Pedro Paixao – Keyboards, samples, guitars
- Miguel Gaspar (Mike) – Drums
- Niclas Etelävuori – Bass
Links: