Månegarm – Nattväsen
Regain Records, 2009
Månegarm is een band waar ik altijd een dubbel gevoel aan overhoud. Enerzijds positief, want de band heeft altijd solide albums en optredens afgeleverd. De sound van hun folk metal is altijd krachtig geweest, want in tegenstelling tot hun Scandinavische folk metal-collega’s zijn de folk-invloeden meer een toevoeging aan een stevige pot metal. Anderzijds houd ik ook een negatieve nasmaak over aan de band, dat komt omdat de muziek nooit echt blijft hangen. Het klinkt geen moment echt bijzonder of verfrissend. De enige verfrissing moest komen van het akoestische album Urminnes Hävd, een kunstje dat niet interessant was omdat het al eerder en beter gedaan was door Finntroll en natuurlijk talloze gewone folkmuzikanten.
Nattväsen, oftewel nachtwezens, sluit perfect aan in het rijtje van de vorige albums. De plaat klinkt herkenbaar en het dubbele gevoel steekt weer de kop op. Om de plaat een kopie te noemen van zijn voorgangers gaat veel te ver, want enige progressie zit er duidelijk in. Zo is er meer ruimte in de muziek verwerkt voor folklorezang en andere cleane vocalen en stroopt Månegarm de mouwen flink op bij nummers als Draugen en Nattsjäll, Drömsjäll om zo flink met de spierballen te rollen. Maar toch… Ondanks dat klinkt het allemaal wat safe. De composities zijn alledaags, de spanning is ver te zoeken en de plaat blijft niet echt hangen. De muziek gaat tijdens een luisterbeurt snel langs me heen. Misschien dat Månegarm hetzelfde kunstje te vaak gedaan heeft.
Het is jammer dat het dubbele gevoel tijdens deze plaat meer dan ooit door mijn hoofd spookt. Het album is enerzijds bij vlagen krachtiger en ietsje donkerder dan bijvoorbeeld Vredens Tid of Vargstenen. Anderzijds denk ik dat de band meer in zijn mars heeft dan deze plaat. De trouwe liefhebbers van Månegarm hoeven nergens voor te vrezen, die zullen niet teleurgesteld zijn. Liefhebbers van pagan-, viking- of folk metal in het algemeen raad ik aan eerst even in te luisteren in de platenzaak of op de MySpace, het kan een teleurstelling voorkomen.
Tracklisting:
- Mina Fäders Hall (Mijn vader’s hal)
- Nattsjäl, Drömsjäl (Nachtziel, droomziel)
- Bergagasten (De berggeest)
- I den Svartaste Jord (In de zwartste aarde)
- Hraesvelg
- Vetrarmegin (Winterkracht)
- Draugen
- Nattväsen (Nachtwezens)
- Delling (Dageraad)
Line-Up:
- Erik Grawsiö – vocalen, drums
- Markus Andé – gitaar
- Jonas Almquist – gitaar
- Pierre Wilhelmsson – basgitaar
- Janne Liljeqvist – viool, fluit, cello
Links: