Misþyrming – Með Hamri

Drie hele jaren hebben we moeten wachten op het vervolg van het magnifieke Algleymi van de IJslandse blackmetalmeesters van Misþyrming. En nu plots, uit het spreekwoordelijke niets, verschijnt het vervolg, getiteld Með Hamri. Ik zag de heren dit jaar nog aan het werk op Graspop Metal Meeting te Dessel en dit onder een loden hitte. Maar toch bleken ze me met hun ijskoude riffs en dito songs te kunnen afkoelen. Ook nu weer zullen ze de Lage Landen aandoen ter promotie van de nieuwe plaat en zullen we ze mogen bewonderen op het podium van Gebr. de Nobel te Leiden. Je kan ook gewoon naar Magasin 4 rijden te Brussel. De keuze is aan u.

In ieder geval is het zo dat de heer D.G. en trawanten al sinds hun geboorte als band in 2015 met het Söngvar Elds Og Óreiðu album een bepaald gevoel in mijn blackmetalbrein losmaken dat net niet in de buurt komt van opperste extase. Niet in het minst omdat ook op de vorige plaat een nummer als Orgia me wild liet dromen. Veel vind ik niet terug op het wereldwijde web, op het moment van schrijven, betreffende deze nieuwe plaat. Dat hoeft ook niet natuurlijk, op een bepaald moment is de plaat daar, klaar. En nu? Luisteren. En nog eens, en nog eens, en nog eens… Of nog een rondje, nog een rondje, nog een beurt.

En je kan gerust stellen dat deze plaat op een even geile wijze start als de vorige. Het is nog geen blackmetalorgie, maar het komt toch aardig dicht in de buurt. De productie van de plaat is lekker groezelig, alle instrumenten mooi in balans wel maar het geheel krijgt een wat stoffige boventoon mee, maar dat moet zo. Het zijn de bijtende vocalen van D.G. in combinatie met het stevige tempo en de heerlijke schuifriffjes en de snerpende solo die je bij het eerste nummer, het titelnummer, al direct doen beseffen dat deze plaat weer de moeite waard is. Gelukkig blijven de natuurlijke geluiden van de gitaren, de feedback en dergelijke, ook mooi bewaard.

Með Harmi start met een open akkoord, lekker scherp tokkelend. Het is vervolgens de cadans op drum, eerder traag, slepend, die je dan brengt bij een erg melodisch gitaargebeuren. De bas heeft hier de neiging wat tussendoor te gorgelen, lekker toch. De nummers worden door duivelse geluiden aan elkaar gelijmd alsof het zaad van satan als het beste plak- en glijmiddel kan bestempeld worden. Zo komen we terecht bij Engin Miskunn. Een nummer dat aardig aansluit bij de opener, Með Hamri. Heerlijk botergeile, vingervlugge schuifriffjes worden afgewisseld met vochtige, sleuftrekkende rollende baspartijen.

Engin Vorkunn heeft wat tijd nodig om in zijn dreigendheid ten volle open te plooien. Het is de achterliggende, eerder spookachtige keyboardpartij die je vervolgens stuurt naar een discreet opzwepend thema. Een typische tokkelpartij die wordt ondersteund door een boosaardig gesproken stuk brengen je weer terug naar het openingsthema dat door D.G. voorzien wordt van bijtende vocale elementen. De snaredrumroffel enkele seconden later ondersteund door één enkele baskick en een drommerige gitaar- en keyboardpartij creëert even een ander geluidslandschap. Dat landschap deint nog wat uit wanneer engelachtige vocalen de bovenhand nemen en feeëriek ronddartelen als een herfstblad in de wind. Een bedompte, eerder zware pianopartij en vervolgens een snerpende gitaar brengen je vervolgens bij de laatste vijf minuten van de plaat. Ook weer bijzonder agressief.

Bijzonder indrukwekkende nieuwe plaat van Misþyrming. Dit Með Hamri moet niet onderdoen voor Algleymi. Het blijft niet in het minst verbazingwekkend hoe deze IJslanders de lat zo hoog kunnen blijven houden. Wel wat meer dan op de vorige plaat is er ruimte voor uitdijende geluidslandschappen eerder dan volhardende boosheid verpakt in misselijkmakend snelle blastpartijen.

Score:

95/100

Label:

Norma Evangelium Diaboli, 2022

Tracklisting:

  1. Með Hamri
  2. Með Harmi
  3. Engin Miskunn
  4. Engin Vorkunn
  5. Blóðhefnd
  6. Aftaka

Line-up:

  • D. G. – Zang, gitaar, keyboard
  • G.E. – Basgitaar
  • T.Í. – Gitaar
  • M.S. – Drums

Links: