Vanuit het hoge Noorden komt een ijskoud brok metaal op mijn hersenpannetje vallen. Na enige ontdooiing blijkt het om het tweede album van Mist of Misery te gaan: black metal vanuit de depressieve suicide-hoek, overgoten met een flink doommetalsausje. En dat blijkt een prima combinatie voor krap drie kwartier somberen. De heren Mortuz Denatus, Phlegaton en Anders Peterson, weten met hun instrumentale, sferische stukken precies de juiste snaar te raken en rekenen met enkele agressieve uitvallen keihard af met de laatste restjes hoop die er nog in de luisteraar mochten leven.
Het gaat te ver om Absence tot een wereldplaat uit te roepen en Mist of Misery op een voetstuk te zetten, want daarvoor blijft er nèt iets te weinig hangen. Maar dan ook écht nèt hè? Absence voelt een beetje als je favoriete wintertrui. Bijzonder comfortabel en je trekt ‘m altijd maar weer uit de kast. In dit geval was Absence al aan zijn vijfde rondje toe, voordat ik bedacht dat het misschien wel tijd was voor wat anders. Gewoon een goede plaat dus, die doet verlangen naar meer. Zei iemand daar ‘Jaarlijstmateriaal’?
Label:
Black Lion Productions, 2016
Tracklisting:
- Melancholic Thoughts
- Euthanasia
- Absence
- Final Departure
- Epitaph of Penitence
- Wistful Twilight
- Paragon of Perdition
- Mist of Misery
- Serenity in Nothingness
Line-up:
- Mortuz Denatus – Vocalen, drums, programmering
- Phlegathon – Gitaar, bas
- Anders Peterson – Keyboard
Links:
Score:
85/100