Er was een moment dat Metal Church aan de vooravond van een grote doorbraak leek te staan. Het was 1991, het jaar dat Metallica metal de hitlijsten in zou jagen. Op 20 mei van dat jaar sloot Metal Church onder leiding van haar charismatische zanger Mike Howe Dynamo Open Air met veel vuurwerk – zowel muzikaal als echt – af. Die avond waren ze voor veel van de 20.000 aanwezigen even een van de allerbeste bands van de wereld. De doorbraak bleef echter uit en vier jaar later was de band niet meer. Het leven is echter vallen en opstaan en dat laatste deed Metal Church meermaals. Sinds 2015 is zelfs Mike Howe weer aan boord. Damned If You Do is het tweede album na zijn terugkeer.
Het eerste, XI, werd door collega Ozzworks zeer gewaardeerd. Deze waardering was blijkens wat kritische reviews echter zeker niet universeel. De terugkeer van Howe bracht Metal Church dan ook niet helemaal terug naar de prominente positie die de band medio jaren ’80, begin jaren ’90 had. Kijk voor de gein alleen maar eens naar de plaats van de heren op de poster van Dynamo Metal Fest 2019. De vraag is dan ook: hoe goed is Damned If You Do?
Het korte antwoord op die vraag is: goed en bij vlagen erg goed. Maar bij Zware Metalen motiveren we ons oordeel uiteraard. Ga er dus maar even voor zitten!
Het album trapt atypisch af met meditatieve “ohm”-geluiden waardoor we even denken dat volledig nieuwe wegen worden ingeslagen. Die gedachte verdwijnt al binnen seconden wanneer een heldere, en juist zeer typische, Metal Church-riff invalt, waarna de schelle en soms schrille stem van Howe even orde op zaken stelt. Voorspelling: dit wordt weer een zeer herkenbaar, maar goed album. Herkenbaar omdat zowel het gitaarwerk van Kurdt Vanderhoof als de stem van Howe werkelijk Metal Church schreeuwen. Goed omdat naast gitaren en stem ook de songs sterk zijn.
Er zijn een paar tracks die doen wat ze moeten doen maar niet meer (het beetje saaie Monkey Finger, The Black Things met wat generieke riff en belerende tekst), maar de meeste overstijgen dat niveau ruimschoots en zijn gewoon erg goed. Zo is Living by the Numbers een vlotte metaltrack met een sterke riff, een makkelijk meezingbaar refrein en een fraaie gitaarsolo. Revolution Underway is dan weer eerder een rustig opgebouwde track met gedragen zang en mooi dromerig gitaarwerk die beter en beter wordt. Guillotine heeft juist een steviger rock-‘n-rollvibe die Howe in de gelegenheid stelt om zijn kenmerkende rasp los te laten en waarop nog maar eens een lekkere old school solo weerklinkt. Into The Fold en Out Of Balance zijn misschien wel de beste tracks van het album met snellere passages, rappe riffjes, bijtende zang en pakkende hooks, terwijl afsluiter The War Electric met zijn thrashy riffs, polka beats en meer inventieve solo’s ervoor zorgt dat je het album meteen nog eens wilt luisteren.
Een klassieker als Beyond The Black, Gods Of Wrath of Fake Healer ben ik echter niet tegen gekomen. En misschien ontbreekt de dreiging die de vroegere albums hadden een beetje. Maar als je het verleden even laat voor wat het is, dan is Damned If You Do een plaat vol vlotte kwaliteitsmetal, die je aandacht meer dan verdient. Afspraak op Dynamo Metal Fest!
Score:
84/100
Label:
Nuclear Blast, 2018
Tracklisting:
- Damned If You Do
- The Black Things
- By The Numbers
- Revolution Underway
- Guillotine
- Rot Away
- Into The Fold
- Monkey Finger
- Out Of Balance
- The War Electric
Line-up:
- Mike Howe – Vocalen
- Kurdt Vanderhoof – Gitaren
- Stet Howland – Drums
- Steve Unger – Bas
- Rick Van Zandt – Gitaren
Links: