Mekigah – Litost
Aesthetic Death, 2014
Drie jaar terug kwam er al eens een band Mekigah mijn pad op, maar toen maakte ik vergelijkingen met Dimmu Borgir en Summoning. Gek, want dit nieuwe werk van dezelfde band klinkt helemaal niet meer als wat op de vorige plaat te horen was. Een heuse metamorfose dus voor dit Australische project dat draait rond meneer Vis Ortis. Dit keer vond het Engelse Aesthetic Death het alvast de moeite.
En ik eigenlijk ook. Geen herkauwde blackmetal met symfonische epiek, maar wel een koud landschap dat dit keer op je afkomt. Ambientblack met soundscapes die erg dreigend overkomen en waar hier en daar wat zwarte vocalen op geplaatst zijn. Goed, het is nog niet van een niveau dat je er de rillingen van krijgt, maar dit wordt op sommige momenten eigenlijk best wel intens met een knappe gelaagdheid in de kruipende ambient. Het is geen ambient pur sang wat we hier te horen krijgen, want hier en daar koppelt Mekigah er nog een instrumentale basis aan met een symfonietje, akoestische gitaarlijn of een lichte drumlijn. Het hoefde niet, maar het maakt er wel ergens iets eigen van.
Goed bezig dus, in elk geval al een pak beter dan drie jaar terug. Mekigah is een pad opgegaan waar ze duidelijk dieper materiaal zal kunnen aanbrengen, al vallen de symfonische blackfans nu wel uit het bootje. De liefhebbers van ambient daarentegen zullen tevreden zijn dat dit project eraan komt, al staat het inhoudelijk zeker nog niet op punt.
Tracklisting:
- Total Cessation of One
- The Sole Dwelling
- Arangutia
- By Force of Breath
- Sa Fii Al Dracului
- Wurrmbu
- Circuitous Revenge
- Mokuy
- An Overbearing Insanity
- Bir’Yun
Line-up:
- Vis Ortis – Alles, Zang
- T.K Bollinger – Zang
- Axiam Ziltch – Gitaar
Links: