In 2017 bleef Maze Of Sothoth bijna onder de radar. Totdat collega redacteur Bart het debuutalbum Soul Demise oppikte en er niet al teveel woorden voor nodig had om uiteen te zetten dat dit een Italiaanse deathmetalparel betreft.
Gitarist Fabio zou u kunnen kennen van die andere brutal deathmetalmachine Beheaded van Maltezer afkomst. Hij tapt samen met zijn kompanen van Maze Of Sothoth uit een iets ander vaatje. Tot aan het vierde nummer van dit Extirpated Light, het tweede album van de band, is het namelijk razen geblazen. Het bizarsnelle blastwerk vliegt ons om te horen, riffs die de genoemde referentie aan Morbid Angel onderstrepen. Daarnaast hoor ik in eerste instantie ook heel veel Hate Eternal terug. Dit inclusief de duistere inslag geeft de band wel degelijk een eigen smoelwerk. Niet dat we als luisteraar veel vernieuwends hoeven te verwachten en dat is maar goed ook! Want de uitvoering alleen al op dit album is van hoog niveau. De drummer, Matteo Moioli, breekt zijn drumstel vakkundig af, dat wil zeggen: snel, strak en met voldoende afwisseling. Vooral dat laatste heeft even tijd nodig, want komt pas op het tweede gedeelte van deze kogelharde schijf echt goed tot uiting. Het eerste gedeelte is het vooral heel erg snel en hard.
De gitaarriffs gaan van klassieke scheurriffs (Parallel Evolution) tot aan haast mathematische riffs waarin we dreigen te verdwalen (The Plague) in een doolhof. Knap daarbij is het feit dat de band dit technisch vernuft weet te combineren met een niet aflatende bruutheid. Verrassingen die niet per definitie vernieuwend zijn, maar wel interessant, vinden we dan nog in de opbouwfase van Sanctae Inqvisitionis in de vorm van begeleidend synthesizerwerk. En hoe heerlijk is het dan ook als we hier dan een zeer vette schreeuwende gitaarsolo te horen krijgen.
Dan hebben we het nog niet gehad over de vocalen. Over het algemeen, zoals dat dikwijls gebruikelijk is, monotoon (maar niet saai!), perfect liggend in de mix, zeer zwaar, bulderend en met veel referentie aan ene Glen Benton (Deicide). Tja je zou er maar mee vergeleken worden in een recensie…. Resumerend durven we best te stellen dat Maze Of Sothoth zich definitief op de kaart zet met zijn tweede album Extirpated Light. De alles overrompelende bruutheid afgewisseld met een degelijke dosis technisch vernuft op instrumentaal niveau is haast van ongekende klasse. Tel daar dan ook nog eens bij op dat de Italianen heel goed beseffen dat het gas er even vanaf moet gedurende het vierde nummer Blood Tribute om plaats te maken voor iets meer groove. Het baswerk blijft tijdens haast alle nummer goed en zanger Cristiano Marchesi blijft doen waar hij goed in is, namelijk zijn diepste keelreutels over de muziek uitbrullen. Daarnaast stijlvol afwisselen met breaks? Check! Om daarna door te scheuren en gieren met een heerlijke gitaarsolo? (Eliminate Contamination) Check! Een gooi doen naar een topnotering binnen de (brutal) deathmetaldivisie en zodoende een hoog cijfer op zware metalen? Check! Laat u zelf overtuigen door het hier toegevoegde nummer Scorn of Flesh.
Score:
90/100
Label:
Everlasting Spew Records, 2023
Tracklisting:
- The Unspeakable
- Eliminate Contamination
- The Revocation Dogma
- Blood Tribute
- Blasphemous Ritual
- The Plague
- Parallel Evolution
- Sanctae Inqvisitionis
- Scorn of Flesh
Line-up:
- Fabio Marasco – Gitaren, Synthesizers
- Matteo Moioli – Drums
- Cristiano Marchesi – Zang, bas
- Riccardo Rubini – Gitaren
Links: