De vertaling van een ‘maul’ is het best te omschrijven als een voorhamer. ‘To maul’ is iemand pijnigen, in elkaar beuken. Nu lukt dat natuurlijk best wanneer je een voorhamer gebruikt. Het Amerikaanse Maul heeft exact hetzelfde doel en tracht je op deze tweede volwaardige langspeler te vermorzelen met zijn dikke vette death metal. De mannen zijn voor deze release getekend door het gerenommeerde 20 Buck Spin.
Maul is een band die is ontstaan in 2018 en je kan wel zeggen dat het een hard werkende band is. Voorafgaand aan het debuutalbum van 2022 is er al een hele reeks aan demo’s en EP’s geproduceerd. Na het debuut werd er nog even een EP uitgeperst en nu dus de tweede LP, genaamd In the Jaws of Bereavement. De band heeft niet alleen zijn platencollectie laten groeien, ook de band is uitgebreid naar een zesmansformatie. Het telt nu drie volwaardige gitaristen. Op zijn Whitechapel’s. Deze namedrop doe ik niet voor niets trouwens. Wanneer ik de zanger zo hoor, moet ik heel sterk denken aan de grunt die regelmatig binnen het deathcoregenre te horen is. Tel daar bovenop de lichte hinten van deathcorebreaks die de band introduceert en dat verklaart hopelijk de namedrop.
De death metal die wordt gebracht is zwaar, om niet te zeggen loodzwaar. De bas is lekker duidelijk en moddervet in de mix gezet en de zang is van het rioolputjesgruntniveau. En uiteraard met de drie gitaristen die hun instrumenten als een stoomwals inzetten wordt het allemaal zo zompig als een poel drijfzand. En dan met als laatste de drummer die zijn drums als een batterij sloopkogels gebruikt wordt het geheel gecompleteerd en zijn alle voorwaarden geschapen om het een en ander eens flink onder handen te nemen.
Goed, moddervet. Dat is het en dat blijft het. Als een bulldozer duwt de band je voort door de tien nummers die dit album telt. Over het algemeen speelt de band niet al te snel en soms schurkt hij zelfs tegen doom aan. Het nummer Blood Quantum is een goed voorbeeld van de wat tragere muziek en heeft tevens een duidelijke deathcorereferentie. Maar regelmatig wisselt de band van tempo en zo houden we het zaakje fris genoeg om interessant te blijven. Een blastbeatniveau gaan we niet halen maar de versnellingen zijn opzwepend genoeg om de adrenaline op te pompen. Zo begint bijvoorbeeld Spontaneous Stigmata ook. Huppelende drums en een opgewekte riff eronder en gaan! Ik vind het goed klinken. Goed, verderop in het nummer kakken we wel even behoorlijk in en gaan we naar pure doom met de bijbehorende klaagzang. Een solo wordt als reddingsboei uitgegooid om je als laatste strohalm vast te klampen teneinde niet geheel te verzuipen in de droefenis.
Over het algemeen heb ik me prima vermaakt met deze plaat. Verwacht geen wereldschokkende, inventieve nieuwe invalshoeken op het deathmetalgenre maar wel een oerdegelijke en lekker wegluisterende release.
Score:
75/100
Label:
20 Buck Spin Records, 2024
Tracklisting:
- In the Jaws of Bereavement
- Blood Quantum
- Weaving Cerebral Horrors
- Spontaneous Stigmata
- An Alluring Deceit
- Midwest Death
- Unbridled Delusions
- Stuck Stomped and Smeared
- With Each Voracious Lick
- Drawn to Drowning
Line-up:
- Garrett Alvarado – Vocalen
- Robby Anderson – Drums
- Anthony Lamb – Gitaar
- Alex Nikolas – Gitaar
- Mike Griggs – Basgitaar, vocalen
- Josh Sanborn – Gitaar
Links: