Marilyn Manson – The Pale Emperor
Cooking Vinyl, 2015
Altijd fijn om te weten dat deze man bezig blijft. Marilyn Manson liet eind vorig jaar weten dat 2015 voor hem het jaar zou worden van zijn nieuwe plaat The Pale Emperor en leidde dat feit al in met enkele clips die veelbelovend klonken. Vooral omdat er toch een lichtjes andere Manson optrad dan ik gewoon was.
De tracks die Marilyn Manson losliet op de wereld waren dan ook gewoon allemaal raak, met na de vrij rustige en lichtjes funky opener Killing Strangers meteen het hardere nummer van de plaat, Deep Six. Hier laat Manson even zijn gemenere gezicht zien en brengt hij een track die deels opzwepende rocklijnen aanbrengt, maar ook zwierige passages over de vloer laat komen die geladen zijn met southern-getinte gitaarmelodieën. Daarop volgt een van de hoogtepunten van deze plaat, Third Day of a Seven Day Binge. Deze track, die tevens ook al via de mediakanalen verspreid werd, toont een Manson die we niet gewoon zijn. Enorm catchy, relatief rustig, maar lekker rollend. De track maakt gebruik van heerlijk groovy beat en een lekkere gitaar- en basstroom waar de man zijn eigen stempel op drukt. Het is de track die het van de drie reeds bekende nummers wint als je het mij vraagt, want Cupid Carries A Gun heeft duidelijk minder kwaliteiten. Minder catchy en hoewel er nog genoeg schwung in zit, mist het toch iets.
Niet enkel die track mist iets als je het mij vraagt, zo zijn er wel meerdere typische vullers op deze plaat. Tracks als het mechanische Slave Only Dreams To Be King, Birds of Hell Awaiting en Odds of Even doen me erg weinig. Warship My Wreck sleept echter wel lekker door en ook The Devil Beneath My Feet doet het goed met heerlijk blasfemische lyrics. Ik ben er echter van geschrokken dat de man niet gekozen heeft om de absolute topper op deze plaat ook in clip-vorm te gieten. The Mephistopheles of Los Angeles is wat mij betreft de track die, samen met Third Day of a Seven Day Binge, met kop en schouders uitsteekt boven de rest. Een heerlijke catchy en groovy klimaat met southern-accenten, teksten die in je hoofd blijven hangen en die ook vol overgave ingezongen zijn. Het absolute bewijs dat er nog geniale tracks spruiten uit het hoofd van deze man.
Een wat gewrongen eindoordeel dus. Enerzijds is The Pale Emperor een plaat die teveel vullers heeft. Ook is de tracklist bedrieglijk, want de drie laatste tracks zijn eigenlijk akoestische versies van Third Day of a Seven Day Binge, The Mephistopheles of Los Angeles en Odds of Even, en brengen dus geen nieuw materiaal aan. Naast al die matigheid zijn er echter wel de betere tracks en enkele absolute toppers die wellicht ook de festivalselecties zullen halen. Waren het allemaal tracks van dit niveau geweest, dan kon de brave man hier gerust rekenen op een negen, maar nu zakt hij terug naar zijn tweejaarlijks gemiddelde.
Tracklisting:
- Killing Strangers
- Deep Six
- Third Day of a Seven Day Binge
- The Mephistopheles of Los Angeles
- Warship My Wreck
- Slave Only Dreams To Be King
- The Devil Beneath My Feet
- Birds of Hell Awaiting
- Cupid Carries A Gun
- Odds of Even
- Day 3
- Fated, Faithful, Fatal
- Fall of The House of Death
Line-up:
- Marilyn Manson – Zang
- Tyler Bates – Bas, gitaar, viool, keyboard
- Gil Sharone – Drums
Links: