Marianas Rest – Fata Morgana

Geschreven door op 11-03-2021 om 20:24.

Een fata morgana, of in Nederlandse bewoordingen een luchtspiegeling, is een optisch fenomeen dat ontstaat wanneer er grote verschillen in temperatuur optreden tussen verschillende luchtlagen. Het meest bekende voorbeeld is wanneer de zon op een zwoele dag het asfalt dusdanig verwarmt dat er een warme luchtlaag boven het wegdek komt te liggen. Deze luchtlaag werkt als een soort spiegel waardoor het lijkt alsof er water op de weg ligt. Een bekende manier om een fata morgana af te beelden in de film- en stripindustrie is door een oase in een woestijn te laten zien met een weelde aan voedsel, drinken en schaduw. Eenmaal dichterbij blijkt dit slechts een illusie te zijn geweest.

Het beeld dat Marianas Rest ons geeft van dit natuurlijke verschijnsel blijkt hier behoorlijk van af te wijken. Desolate vlaktes vol ijs. Bevroren tranen langs een gelaat. In de verte flikkert een lampje in de eeuwig durende duisternis. Met iedere stap lijkt het licht zich verder te verwijderen. Langzaam verdwijnt het laatste beetje hoop in een neerwaartse spiraal van diep sombere troosteloosheid. Zo, ben je er nog? Ik hoop dat ik je niet ben kwijtgeraakt in de afgelopen vijf zinnen. Wellicht heb je daar wel uit kunnen opmaken dat deze Finnen ons een partij deathdoom voorschotelen van het meest depressieve soort.

Want deprimerend is het wel zeg. Maar in die droevigheid schuilt ook juist de schoonheid. Alles bij Marianas Rest draait om het creëren van sfeer, het neerzetten van zogeheten geluidslandschappen. Toetsenist Aapo Koivisto (ook bekend van Omnium Gatherum) speelt daar een belangrijke rol in en daar neemt de band de tijd voor. Gemiddeld klokken de nummers af rond de zeven minuten, met zelfs een uitschieter naar ruim negen. Hierin weet dit zeskoppige gezelschap veel gelaagdheid te stoppen, waarbij de soms repetitieve melodieën je in een meditatieve staat van melancholie weten te brengen. Het tempo ligt daarbij overwegend laag met kenmerkende slepende gitaren die de treurnis verder ondersteunen. Vocalist Jaakko Mäntymaa past daarbij een arsenaal aan diverse technieken toe, van gesproken woord naar diepe grunts en hoge screams, die stevig bijdragen aan de beklemmende sfeer en intensiteit van de muziek.

Het is wel belangrijk om de aandacht er goed bij te houden bij dit Fata Morgana. Een oppervlakkige luisterbeurt zal namelijk het gevoel van herhaling kunnen geven. De muziek is dermate traag, dat het geheel op elkaar zou kunnen gaan lijken. Ik moet eerlijk bekennen dat bij de eerste luisterbeurt het album mij ook niet volledig kon inpakken. Daar speelde deels in mee dat de band het album verkoopt als muziek voor liefhebbers van Insomnium. Nu zit het met de melancholische doom op dit album wel snor, maar na de eerste luisterbeurt ontbrak voornamelijk een stuk van de intensiteit die deze landgenoten wel brengen. Een echte tempoversnelling of een lekkere blastbeat. Iets wat op voorganger Ruins meer aanwezig was. Hier brengt Marianas Rest die intensiteit op een heel andere manier door de muziek constant in zwaarte en emotie te laten evolueren. Dit maakt dat het een echte groeiplaat is, die met iedere luisterbeurt in kwaliteit toeneemt.

Het is je misschien opgevallen dat ik niet specifiek inga op individuele nummers. Dat heeft een reden. Het album dient namelijk als geheel beschouwd en beluisterd te worden, aangezien alle nummers onderdeel zijn van een coherent geheel. Uiteraard kun je een losse track pakken en deze op zichzelf beluisteren, maar Fata Morgana biedt een ervaring die van begin tot eind het beste overkomt. Let nog wel even op de sirene-achtige gastbijdrage van Lindsay Schoolcraft (ex-Cradle of Filth) op Glow From the Edge, de machtige cello op de titeltrack en de gesproken introductie op South of Vostok (wat is dat Fins toch een waanzinnig fijne taal).

Marianas Rest zet met deze derde langspeler een indrukwekkend album neer dat ons als luisteraar meeneemt naar de ijzige vlaktes van Finland. Beklemmend, intens en somber. Als je jezelf hier aan over weet te geven, dan kun je iets minder dan een uur volledig aan de werkelijkheid ontsnappen. Vergeet alleen niet vooraf je antidepressiva te slikken.

Score:

82/100

Label:

Napalm Records, 2021

Tracklisting:

  1. Sacrificial
  2. Glow From the Edge
  3. Pointless Tale
  4. The Weight
  5. Horrokseen
  6. Fata Morgana
  7. Advent of Nihilism
  8. South of Vostok

Line-up:

  • Jaakko Mäntymaa – Zang
  • Aapo Koivisto – Keyboard
  • Nico Mänttäri – Gitaar
  • Harri Sunila – Gitaar
  • Niko Lindman – Basgitaar
  • Nico Heininen – Drums

Links: