Loko Mær is het vervolg op RÖK van de Zweedse (pagan) blackmetalband Mara. Nog zo een plaat die op het einde van het jaar toch wel een review verdient. Niet in het minst omdat het Belgische blackmetallabel Immortal Frost Productions deze uitbracht. Net als heel wat andere releases van dit label, wordt deze plaat nog net gered van een dikke laag stof. Waarom? Omdat op het einde van het jaar de stapel met platen die de reviewlijst niet haalden immens veel groter is dan die stapel met albums die het wel haalden. Tja, niks aan te doen. Wat is dan de trigger om net de platen van het Immortal Frost label van onder dat stof te halen? Gewoon wat chauvinisme, niks meer, niks minder.
Mara vindt al langer inspiratie in alles wat met de Scandinavische cultuurhistorische achtergrond te maken heeft. Op Loko Mær is die inspiratiebron in ieder geval nog niet opgedroogd. Het is goed dat de mensheid intussen weer de dood wat meer vreest, mede door de gebeurtenissen de afgelopen jaren. Dat is wat de band ons althans wil duidelijk maken of doen geloven op zijn vierde volwaardige langspeler.
En het is inderdaad zo dat je doorheen de composities, mede ook door gebruik van wat minder klassieke instrumenten, luister naar de intro, die paganeske ondertoon wel voelt. Nochtans klinkt Mara in zijn geheel toch gewoon als een blackmetalband die zijn wortels heeft in de koude en bevroren Scandinavische grond. Productioneel klinken de drums weer wat stoffig en dof maar ook hier kan je gewoon doorluisteren. Gelukkig knottert de bas er wel lustig door. Een nummer als Loko Mær is daardoor bijzonder sterk te noemen. Ook de wat gezapige cadans waarvoor gekozen wordt om mee te starten in Wolf lijkt in eerste instantie een bijzondere keuze. Enkele tellen later voel je echter de wolf achter je aankomen en wordt er toch een bijzonder dreigende sfeer gecreëerd, al was het maar door het venijnige, pitsende soleerwerk op gitaar. Thursaseiðr is misschien wel het meest venijnige nummer van de plaat. Het zijn die verschillende drumdynamieken die het hem doen, zeker die plots versnellende blast is goed gevonden. Hel klinkt dan weer eerder Fins dan Zweeds qua melodielijnen en uitvoering. En betreffende die uitvoering kan ik toch wel stellen dat het hier wat aan strakheid ontbreekt. Dit geldt vooral voor de drumpartijen.
Scandinavische black metal zoals die hoort te klinken. Mara kan met Loko Mær terugkijken op een meer dan degelijke plaat. Bijzonder jammer is wel de speelduur. Deze overstijgt amper de 25 minuten. Je kan dan volgens mij ook bezwaarlijk spreken over een volwaardig album. Verder is het productioneel af en toe, op drumvlak, toch wat te stoffig, te dof en is de strakheid soms wat minder aanwezig, maar kom dan ben ik aan het miepen.
Score:
75/100
Label:
Immortal Frost Productions, 2022
Tracklisting:
- Myrkriða
- Mara
- Loko Mær
- Wolf
- Thursaseiðr
- Hel
Line-up:
- J – Gitaar
- P – Drum
- Garm – Bas
- Vindsval – Zang, gitaar
Links: