Malist – Of Scorched Earth

Geschreven door op 28-01-2024 om 22:40.

Malist, de band van bandbrein Ovfrost, komt met Of Scorched Earth, zijn eerste plaat op het gerenommeerde Avantgarde Music. Voorheen, en dan spreek ik over de vorige vier volwaardige albums, werden de albums uitgebracht door Northern Silence Productions. Deze verandering van label toont niet alleen aan dat deze atmosferische blackmetalband al langer op het goede spoor zit, het toont ook aan dat grotere labels wel wat zien in de muziek van deze eenzaat. Je kan bovenstaande labels moeilijk bestempelen als Janneke, Mieke of klein Pierke.

Waar op de vorige platen, en nu verwijs ik naar de drie eerste albums, nog gewerkt werd rond één thema, bleek dit op As I Become Darkness niet meer het geval te zijn. Voor Of Scorched Earth is het overkoepelende thema weer terug en dat lijkt niet al te moeilijk te snappen. Wij, als mensheid, gaan toch geen voet aan de grond krijgen op Moeder Aarde, we zullen bij tijd en stond allemaal worden verzwolgen. Niet iedereen weliswaar: enkel een handvol uitverkorenen zal deze apocalyps weten te overleven. Of zo stipuleert Ovfrost het toch mooi zelf. Tja, dan kan je gaan filosoferen over dit thema, en je kan de gedachtegang ook naast je neerleggen en gewoon verder doen met wat je bezig bent. Ik kies voor dit laatste en druk dan maar op de playknop.

Met een verschroeiend tempo start Ovfrost deze plaat. Er is onmiddellijk naast een rauwe kant ook een atmosferische omranding van de muziek merkbaar. In de verte hoor je de synthklanken die geflankeerd worden door de cleane lijnen die net onder de screams gemixt zijn. De ruwe, rauwe aspecten liggen er dan weer vingerdik op. De productie is wat robuuster, de gitaarpartijen werden nog eens doorheen de as getrokken en er zal hier en daar ook wel wat modder, aarde en zand zijn blijven aanplakken. Leadlijnen nemen je bij de hand en doen op een nogal heroïsche, epische wijze wat we al van vorig werk kenden. Een post-blackmetalrand kan ook niet ontbreken, moet Ovfrost gedacht hebben, toen hij het midden van het openingsnummer schreef.

Dat post-blackgevoel trekt zich door in het erg aangename Ode To The Night dat na een lange meanderende middenbeuk toch wat te abrupt stopt. Meanderen, maar dan eerder dansend, doet The Ship. Een nummer dat Malist effectief eerder golvend laat starten. Tussen de golven door is er ruimte voor wat gitaargetokkel en sturende tompartijen. Plots breekt echter de hel los en het lijkt wel alsof je, staand op het dek van dit schip, in een storm wordt meegesleurd. De snelheid van de blastbeat ligt immers immens hoog. Sterk! Het daaropvolgende Wind Of Change, Carry Me sluit hier perfect op aan met de blazende winden en akoestische gitaarpartijen aangevuld met licht gedurft soleerwerk.

Malist, of beter geschreven Ovfrost, raast op gekende wijze over de verschroeide aarde. Aan hoge temperaturen laat hij zien dat er na het beluisteren van Of Scorched Earth vermoedelijk weinig leven meer te bespeuren valt. Goede plaat, en beter in vergelijking met het vorige materiaal.

Score:

80/100

Label:

Avantgarde Music, 2024

Tracklisting:

  1. The Lone And The Level Sands
  2. Ode To The Night
  3. The Ship
  4. Wind Of Change, Carry Me
  5. Rotting Into Primal
  6. Clad In Black And Gold

Line-up:

  • Ovfrost – Zang, alle instrumenten

Links: