Tja, een bakje terringherrie verdraag ik nu en dan wel. Zeker als er wat vettigheid, nattigheid en smerigheid in verwerkt zit, op voorwaarde dat er dan ook nog wat fatsoenlijk wordt gemusiceerd. Nu, als dat bakje terringherrie voorzien is van een garagegeluid kan ik het meestal ook nog wel hebben. Maar even lopen klooien, hengsten en raggen op niet gestemde instrumenten vind ik persoonlijk moeilijk te verteren en dan mag ik je verzekeren daar krijg je me niet klaar mee. Het Poolse Luty speelt gewoon black metal van de straat, ja je leest het goed. Geen corpse paint, geen foto’s van bandleden met zwaarden om Christenhonden te doden, nee gewoon black metal gespeeld door doodgewone mensen. Tja, als ik alzo de info lees die me wordt toegestuurd, is dit niet iets waar ik direct vrolijk van word.
Dit prulletje, want zo kan je deze EP rustig noemen, omvat vijf nummers rechtstreeks uit het riool getrokken van een of andere Poolse grootstad. Vettigheid, nattigheid en smerigheid zijn allemaal aanwezig. Maar het is echt om te huilen hoe de band dit alles uitgevoerd heeft. De vocalen gaan dan nog enigszins, de muzikale uitvoering is echt slecht. Nergens gevoel voor ritme, nergens gevoel voor timing, nergens gevoel voor … niks eigenlijk. Als alles dan ook nog eens vrolijk in het Pools wordt gezongen heb je niet eens enige houvast. Maar goed ook eigenlijk.
Klaar, afvegen, doorspoelen.
Label:
Eigen beheer, 2020
Tracklisting:
- Oddech drona – Luty intro
- O Okregach
- Alfred
- Kremacja
- Smiertelna Smierc Krwawo Zabija Chrzescjian
Line-up:
- Onbekend
Link: