Lunarsea – Earthling/Terrestre

Geschreven door op 09-02-2020 om 21:17.

Lunarsea is een Italiaanse melodic deathmetalband die sinds 2003 bestaat. Deze Earthling/Terrestre is nog maar de vierde release. Ik heb de band leren kennen met ongelooflijk lekkere platen, vooral het debuut Hydrodynamic Waves uit 2006 en de opvolger Route Code Selector uit 2009 zijn pareltjes als je het mij vraagt. Ik ben ze een hele poos uit het oog verloren, tot mijn oog viel op deze Earthling/Terrestre net als hun vorige plaat, Hundred Light Years, ook nu weer uitgebracht door Punishment 18 Records.

Waar mag je je aan verwachten? Hoe leg ik het het beste uit… misschien best zo. Je herinnert je wel je middelbare schoolcarriere. Altijd wel een paar haantjes de voorste, gevolgd door meelopers en gatlikkers. Stel dat het haantje de voorste Soilwork is, vervolgens heb je ook nog in je klas Silence Lies Fear uit Azerbeidzjan en Disarmonia Mundi uit Italië zitten. Dan is Lunarsea die jongen of dat meisje dat graag met hen allemaal bevriend is aan het fietsenrek. Je begrijpt me wel. Van de oorspronkelijke line-up uit 2003 blijven enkel nog Cristian Antolini en Fabiano Romagnoli over. Misschien ook net daarom dat het me opvalt, in vergelijking met het oudere werk dat ik reeds vernoemde, dat de agressieve vocalen toch veranderd zijn, niet echt een minpunt maar toch. Het lijkt alsof Bo Summer (Illdisposed), je weet wel die grote sterke kerel uit een andere klas, zo nu en dan even komt meespelen.

De plaat is één brok graniet en komt als een meteoor gewoon je huiskamer binnen knallen. Stevige gitaarpartijen opgemixt met weldoordachte melodielijnen, solo’s en cleane zangpartijen, de kerels halen echt alles uit de kast. Er is een krachtige wisselwerking tussen screams, grunts en de reeds eerder vermelde cleane zanglijnen die vaak meerlagig zijn opgebouwd. Deze partijen zijn niet altijd van het hoogste niveau maar bewijzen wel meermaals hun dienst. De verleiding is groot de gitaarlijnen te volgen wat ook logisch is om doen, want ze vertellen je immens veel, soms zo veel dat je de andere instrumenten wel lijkt te vergeten. Sterkste nummer op de plaat is The Earthling. Hier neemt een dansend drumritme, opgezweept door een strakke melodielijn je direct mee. Net op het refrein van dit nummer zitten de cleane lijnen erg vet in de mix. Ook de groovende leadpartij na het refrein stuurt de boel weer de juiste richting uit. Naarmate de plaat vordert heb je het gevoel dat je het allemaal wel gehad hebt en dan verbazen ze je weer met The Fourth Magnetar, een akoestische intro op Mi Suthina of een instrumentale door pianopartijen gedragen, outro.

Opnieuw een ongelooflijk lekkere, strakke plaat vol agressie en melodieën van die kerels die je altijd achtervolgden aan het fietsenrek om er bij te horen en die je dan toch maar hebt toegelaten tot je vriendenkring.

Score:

85/100

Label:

Punishment 18 Records, 2019

Tracklisting:

  1. Light Hearted In An Ergonomic Resin
  2. The Earthling
  3. In Expectance
  4. Helical Stalemate
  5. Aqueducts
  6. Humanoid, Mannequinn, Androgyne
  7. Polar Covalent Bond
  8. The Fourth Magnetar
  9. Mi Suthina
  10.  Pi (Outro)

Line-up:

  • Alessandro Iacobellis – zang
  • Cristian Antolini – bas, zang (clean)
  • Fabian Romagnoli – gitaar, synth
  • Andrea Miazzetto – drum, synth

Links: