Lotus Thief – Oresteia

Het is weer lang geleden, een release van Prophecy Productions. Het moet ongeveer van de releases van het machtige Empyrium geweest zijn dat ik nog eens een release van dit label duchtig onder de loep heb genomen. Lotus Thief koos ik uit de ellenlange lijst van releases. Niet omdat deze Amerikanen hun derde langspeler op bovenstaand label uitbrengen noch omdat ik hun twee vorige albums zo fantastisch goed vond, nee, gewoon omdat de bandnaam en de CD-titel me erg aanspraken. Oresteia is een Griekse trilogie geschreven door Aeschylus en gaat over Orestes, de zoon van Agamemnon, een Griekse heerser ten tijde van de Trojaanse oorlog. Waarom kies je dan dit album hoor ik jullie denken? Ik flitste even terug naar mijn middelbare schooltijd, vandaar.

Lotus Thief is een band die verschillende stijlen door elkaar mixt tot een gevoelig geheel. Een geheel dat zich vooral lijkt te verspreiden door de lucht als een indringende doch zweverige geur. Het is een mix van ambient, post-rock en post-black metal, misschien vergeet ik nog wel hier en daar een zijweg te vermelden. Aangezien ik de band niet kende, ben ik wat gaan rondzoeken op het wereldwijde web om vooral de line-up te achterhalen. Altijd interessant om te kijken of er banden, connecties of samenwerkingen zijn met andere bands. Jammerlijk vind ik geen duidelijke, recente line-up terug, ook niet op de info-sheet afkomstig van het label. Het is blijkbaar een vijf-koppig collectief dat onder de vleugels werkt van Bezaelith, het meesterbrein.

Ik moet zeggen, geen sinecure dit album beluisteren. Het is een wat bevreemdende trip door het immer breder wordende metal-landschap. Je glijdt van ambient-achtige ondertonen naar directe agressievere black-aanvoelende passages richting post-rock momenten. Er is een interactie tussen screams en cleane partijen. Het zijn echter deze laatste die veelal de bovenhand nemen en van vrouwelijke aard zijn. Erg mooi, moet ik wel zeggen, ik kan echter de stemkleur niet echt vergelijken met een andere artieste, wat op zich dan ook weer bijzonder te noemen is. Ofwel is mijn kennis over zangeressen met verschillende stemkleuren erg beperkt, dat kan ook natuurlijk. Het kost me moeite me door de plaat te worstelen en alles goed aan te voelen. Ook een tweede luisterbeurt helpt me niet direct. Wel kan ik er een nummer uithalen dat me het meeste aanpreekt: The Furies is een nummer dat nog het dichtst aanleunt op black metal of beter gezegd en geschreven, post-black metal. Ook de twin-lead op het einde van het nummer Sister In Silence is erg goed.

Niet helemaal mijn pakkie-an deze laatste boreling van Lotus Thief, ik krijg er maar moeilijk hoogte van. Probeer het zelf eens zou ik zeggen.

Score:

65/100

Label:

Prophecy Productions, 2020

Tracklisting:

  1. Agamemnon
  2. Banishment
  3. Libation Bearers
  4. Woe
  5. The Furies
  6. Reverence
  7. Sister In Silence
  8. The Kindly Ones

Line-up:

  • Bezaelith – Instrumenten, zang

Links: