Twee heren uit Denemarken, die elkaar kennen van de band Vanir, besluiten een nieuwe band op te richten onder de naam Leviathan, nee beter, Lotan. En ze besluiten een golf aan EP’s te lanceren waarvan deze Nihil Sacrum de eerste moet zijn. De black metal die deze heren brengen zou een mix moeten zijn van Taake, Satyricon, Rotting Christ en Marduk. Het verhaal achter de teksten: bevrijd je van het juk van een god, een maatschappij, overstijg dit en wees jezelf, jijzelf bepaalt je lot. Sterk uitgangspunt, niks vernieuwends, maar toch.
Met Wolfpack wordt er geopend en per direct is de verwijzing naar Marduk duidelijk, niet de ultrasnelle Marduk, maar die variant die wat minder op de gaspedaal staat en alzo behoorlijk intens binnenkomt. Wat opvalt, is de meer dan degelijke productie, jammer wel dat het peper en zout wat ontbreekt op de drum, die klinkt net te flets. Ook de keelrasp van Martin Rubini is meer dan aangenaam om naar te luisteren. Eigenaardig genoeg halen deze Denen ook aan dat ze beïnvloed zijn door Rotting Christ. Dit lijkt in eerste instantie niet echt te matchen met de andere bands. De Grieken hebben toch een heel andere insteek. Nu, Lotan lijkt toch te slagen om subtiel wat Griekse invloeden te laten doorsijpelen. Neem nu de openingsriff en de samenzang op het nummer, Acta Non Verba. Die samenzang waarvan sprake, komt op subtiele wijze nu en dan toch terug. Hier en daar komt er een walsende smerigheid naar boven, luister naar de eerste maten in Tenebrae Subit. Vervolgens verglijden de Denen weer in Zweedse thema’s. Een luchtalarm kondigt het laatste nummer aan, Pulvis Et Umbra Sumus. Het valt wederom op dat in dee slependheid die de band creëert, een zekere ranzigheid zit. Wel jammer dat, zoals ook al geschreven, hier de productie toch net te flets is.
Score:
75/100
Label:
Uprising!, 2021
Tracklisting:
- Wolfpack
- Acta Non Verba
- Deus Mortuorum
- Tenebrae Subit
- Pulvis Et Umbra Sumus
Line-up:
- Philip Kaaber – Basgitaar, gitaar
- Martin Rubini – Zang
Links: